Τρία στα τρία...

Σήμερα έδωσα και την τρίτη ενότητα για το ECDL και πραγματικά μου φάνηκε γελοία. Τελείωσα σε 10 λεπτά και πήρα 92 τοις εκατό για πλάκα. Ή τα κατέχω πολύ καλά ή τελικά ο σκοπός του ECDL είναι για να τα αρπάξουν κάποιοι. Όπως και να έχει θα συνεχίσω μέχρι το τέλος.

Καλά Χριστούγεννα...

...σε όλους, φίλους και εχθρούς, καλούς και κακούς, δίκαιους και άδικους, με ένα τέλειο σκίτσο που έφτιαξε αποκλειστικά για το μπλογκ ο φίλος μου, ο Κώστας!
Τελικά, πέρα από την σάτιρα, τον σταυρό του ο καθένας τον σηκώνει από την γέννηση του!

Τι κάνουμε αύριο;

Λοιπόν, αύριο έχει δύο πολύ ωραία πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς. Από το πρωί στις δέκα μέχρι και τις πέντε το απόγευμα έχει παζάρι δίσκων στο An Club. Η τελευταία φορά που είχα πάει σε παζάρι δίσκων ήταν πριν πάρα πολλά χρόνια στο Ρόδον. Να λοιπόν η ευκαιρία, τώρα που είμαι λίγο χαλαρός από την δουλεία (5 μέρες εκτός, γιούπι και ζήτω) να περάσω μια βόλτα από εκεί.

Και το απόγευμα, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στα γραφεία της Penya Barcelonista d'Atenes (Σταδίου 61 Αθήνα) για το μεγάλο παιχνίδι FC Barcelona-Real Madrid. Το ματσάκι αρχίζει στις οκτώ. Όσοι πιστοί (με μπλαουγκράνα αισθήματα) ας προσέλθουν (κατά προτίμηση γύρω στις 19:30) για να κάνουμε εξέδρα!

Update: Τέλεια και φθηνά cd στο παζάρι. Το διπλό γιαπωνέζικο των blur, που στο metropolis το παραπουλάνε ακριβά, το βρήκα σφραγισμένο μόνο 5 αφρό! Ανάμεσα σε αυτά που τσίμπησα (παλιά και αγαπημένα) είναι και το Secret World Live του Peter Gabriel, που το είχα χρόνια απωθημένο! Έσπασα τα ηχεία με το Come talk to me.

Για τον αγώνα δεν λέω κουβέντα. Άσπρισαν τα μαλλιά μου. Το μόνο ευχάριστο, το δώρο του Διονύση που μου γλύκανε τον πόνο! Σ' ευχαριστώ πολύ! Barça ó muerte!

Δύο στα εφτά από το ένα

Είπα μία αρχή να κάνω και ξεκίνησα από τα εύκολα! Την Κυριακή έδωσα εξετάσεις στις πρώτες δύο από τις εφτά ενότητες του ECDL Core και τα πήγα μια χαρά!Θέλω μέχρι το τέλος Ιανουαρίου να έχω τελειώσει από αυτό και μετά να αρχίσω να διαβάζω για να δώσω για proficiency του UCLAN (University of Central Lancashire). Καινούριο φρούτο αυτό το πτυχίο, αλλά ισάξιο των δύο παραδοσιακών.Μετά θα αρχίσω να ασχολούμαι και πάλι με τα ισπανικά και ελπίζω τον Νοέμβρη να καταφέρω να δώσω για το δεύτερο πτυχίο.

Το ευχάριστο όλων είναι πως μετά από μια μεγάλη περίοδο μουργίλας, έχω πάλι πολλά κέφια και όρεξη για να κάνω πράγματα! Και είμαι σίγουρος πως στο τέλος η αλλαγή θα είναι εντυπωσιακή!

Σηκωμένα μανίκια και δουλεία λοιπόν!

Τσε;

Σήμερα το πρωί έμαθα πως χθες το απόγευμα ο προϊστάμενος μου (ο οποίος μας έχει πει ουκ ολίγες φορές για το ξύλο που έφαγε σε πορεία του πολυτεχνείου, συμμετέχοντας σε μπλοκ του ΚΚΕ εσωτερικού) με αποκάλεσε σε συνάδελφο (πισώπλατα ως συνήθως) Τσε Γκεβάρα γιατί αρνούμαι να εργαστώ δωδεκάωρο (18:00 με 06:00) για να "βοηθήσω" το "μαγαζί". Εννοείται πως για το νυχτοκάματο δεν δίνονται οι νόμιμες προσαυξήσεις.

Θέλω να τον ευχαριστήσω που με χαρακτήρισε έτσι. Θα ήταν τιμή μου να ήμουν σαν τον Τσε! Αυτό που δεν θα ευχόμουν, είναι να καταλήξω σε αυτό που είναι αυτός. Ένας ξεπουλημένος πρώην αριστερός που δημιουργεί ανισότητα και αδικία. Οι μικροί ή οι μεγάλοι Τσε της καθημερινής ζωής , φτιάχνονται λόγω της ύπαρξης τέτοιων τύπων.

Όσο για την "βοήθεια" του απαντώ με τους στίχους των Chumbawaba

Our bosses must live in fear
of the factory-floor
and when they smile
and they ask for my support,
I'll give them these words
and a bloody nose:
You don't help your enemy
when you're at war

Από Δευτέρα η απάντηση στο γλοιώδες καλημέρα του θα είναι το ¨Seremos como el Che¨

Τα ευχάριστα νέα!

Σήμερα διάβασα αυτό:

Περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο δέντρα φυτεύτηκαν το 2007 σε όλο τον κόσμο για την αποκατάσταση οικοσυστημάτων και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, ανακοίνωσε την Τετάρτη το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNEP).
Πρώτες σε δενδροφύτευση ήταν φέτος η Αιθιοπία και το Μεξικό.
Τα εντυπωσιακά αυτά αποτελέσματα επιβεβαιώνουν ότι η διεθνής κοινότητα έχει αρχίσει να παίρνει σοβαρά την πρόκληση της κλιματικής αλλαγής που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, δήλωσε ο επικεφαλής του UNEP Αχίμ Στάινερ από την έδρα του οργανισμού στο Ναϊρόμπι. Τα δέντρα απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα, το κυριότερο αέριο του θερμοκηπίου.
[...]Το UNEP επισημαίνει ότι η παγκόσμια προσπάθεια ξεκίνησε με το «Κίνημα της Πράσινης Ζώνης», το μεγαλύτερο πρόγραμμα δενδροφύτευσης στην Αφρική, για το οποίο η εμπνευστής του, η Κενυάτισσα οικολόγος Ουανγκάρι Μαατάι, τιμήθηκε το 2004 με το Νόμπελ Ειρήνης. Το Κίνημα φύτεψε φέτος 4,7 εκατ. δέντρα, διπλάσια από ό,τι προέβλεπε αρχικά.
πηγή:in.gr

Και αυτό:

For 25 years Peter Garrett was the frontman of Midnight Oil, an Australian rock band known for its raucously loud music and protest songs about social and environmental issues. Then the bald 6ft 6in singer hung up his microphone, disbanded the group and exchanged his rock star clothes for the sombre suits of a politician.
After a meteoric rise through the ranks of Australia's Labor party, he was yesterday named environment minister in the newly elected government. The 54-year-old said he was "excited and humbled" by the opportunity.
πηγή:guardian.co.uk

Δύο θετικότατα νέα για να αντιστρέψουμε την αρνητική πορεία που οδηγεί στην καταστροφή. Ας φυτέψουμε όλοι από ένα δέντρο και ας ψηφίσουμε πολιτικούς σαν τον Peter που μέλημα τους θα είναι η σωτηρία του πλανήτη και όχι η τσέπη τους -φαντάζομαι πως ο Peter έχει λύσει το πρόβλημα της τσέπης εδώ και καιρό...

Η αποστολή sms απέτυχε

Σήμερα το μεσημέρι, πηγαίνοντας για δουλεία (με έναν ταρίφα που αφού μου πάσαρε μια κάρτα του, με έπρηξε για τους όρους μεταφοράς σε επαρχιακές πόλεις σε περίπτωση που τον χρειαζόμουν) είχα στο μυαλό μου να αγοράσω μια κάρτα ανανέωσης χρόνου για το κινητό μου. Την προηγούμενη μέρα είχα χρησιμοποιήσει την υπηρεσία της vodafone που σου επεκτείνει το υπόλοιπο σου κατά 2 ή 5 αφρό (με το αζημίωτο πάντα).

Στον ψιλικατζή αγόρασα τα πάντα εκτός από κάρτα (σιγά μην το θυμόμουν). Το απογευματάκι ανταλλάξαμε 2-3 μηνύματα με την Χριστίνα και ήμουν έτοιμος να στείλω το τελευταίο (παραπονιάρικο και ψιλό-οργισμένο) μήνυμα μου. Το μήνυμα δεν πήγαινε πουθενά. Παίρνω να ακούσω το υπόλοιπο και μου έχει μείνει 1 μόνο αφρολεπτό. Παίρνω την υπηρεσία επέκτασης υπολοίπου, αλλά δεν... (πρέπει να ανανεώσεις μια φορά για να το ξανακάνουν! Τι; Για χαζούς τους περάσατε;) . Σκέφτομαι πως σε μία μικρή Lacta που έχω αγοράσει, έχει 5 sms δώρο.

Ανοίγω την συσκευασία και περνάω τον κωδικό. Σκάει το μήνυμα επιβεβαίωσης που λέει "προς vodafone" (καταραμένη Q) . Δοκιμάζω πάλι να στείλω το μήνυμα αλλά τελικά αλήθεια έλεγε η βόντα!

Σκέφτομαι την ύστατη λύση. Το vodafone pointmania! Λες να έχω συμπληρώσει 300 πόντους (κάθε αφρό στην βόντα σου δίνει έναν πόντο, 300 πόντοι=16 αφρό ομιλίας); Παίρνω τηλέφωνο, πατάω βιαστικά το 3 και βάζω τον τετραψήφιο κωδικό μου. Περιμένω την απάντηση.

"Το σύνολο των πόντων σας που έχει καταγραφεί έως και μια εβδομάδα πριν είναι......299!"

Φτού σου, ρε καταραμένο! Ούτε 280,ούτε 301! Το πετάς ή όχι από το παράθυρο το κινητό το τιμημένο; Σκέψου αυτό το μήνυμα να σε έσωζε από τον θάνατο!

Τέλος πάντων! Τελικά αυτό το μήνυμα δεν ήταν γραφτό να αποσταλεί. Το βράδυ που επέστρεψα σπίτι, η Χριστίνα είχε πέσει για ύπνο και το κινητό της ήταν κλειστό. Τα παράπονα (η ψιλό-οργή εξαφανίστηκε) μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο το πρωί.

Επιτέλους αρχή

Ψάχνω επιτέλους μια αρχή να κάνω,
βαρέθηκα να κάνω πίσω,
έδαφος κουράστηκα να χάνω,
το χαμένο χρόνο θέλω να κερδίσω.

και έτσι από αύριο το πρωί αρχίζει η αλλαγή,

τέρμα οι δισταγμοί,

το πήρα απόφαση,

αλλάζω ρότα,εσύ;

τέλος στο πολύ ποτό,

τέλος στο πολύ φαΐ,

τέλος στα πολλά-πολλά και τέλος πάντων σε ότι με ενοχλεί,

τέρμα, τέρμα, τέρμα, τέρμα.

Λίγη επιτέλους αρχή!

Τι θέλετε επιτέλους από την ζωή μας;

Η ερώτηση αυτή έχει τεθεί εδώ και αιώνες ίσως. Τι θέλουν οι γυναίκες από την ζωή μας τελικά; Τι πρέπει να κάνουμε για να είναι ευτυχισμένες και ικανοποιημένες; Ο Fallen Angel έχει αναπτύξει μια δική του άποψη που την αποδέχονται πολλοί. Κάποιος άλλος είχε πει πως οι γυναίκες είναι σαν τα γραμματόσημα. Όσο πιο πολύ τις φτύνεις, τόσο πιο πολύ κολλάνε.

Συζητούσα με ένα φίλο πριν μερικές μέρες και καταλήξαμε στα εξής συμπεράσματα: Όταν ζητάς κάτι, τις πιέζεις, όταν δεν ζητάς τίποτα είσαι αδιάφορος. Όταν εξαφανίζεσαι μια σε ψάχνουν σαν μανιακές, μια σε γράφουν ολοκληρωτικά. Όταν θέλουν να σου πουν κάτι στο λένε μέσω Λαμίας και με κουίζ. Γενικά η συμπεριφορά των γυναικών είναι λίγο ανισόρροπη. Ο φίλος λέει ότι είναι όλες τους τρελές και αχάριστες και πως γεννήθηκαν για να μας βασανίζουν!

Όλα μοιάζουν σαν μια μάχη ενώ δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Υποτίθεται ότι μια γυναίκα και ένας άντρας αλληλοσυμπληρώνονται, δεν αλληλοσφάζονται. Στον κόσμο των αντρών που η αδρεναλίνη περισσεύει υπάρχουν πολλοί μαλάκες για να τσακωθείς μαζί τους και για να τους κρατάς μούτρα (ή να τους σπάσεις τα μούτρα). Νομίζω πως από τις γυναίκες, που είναι και πιο συναισθηματικές, θα πρέπει να λαμβάνουμε την ηρεμία μετά από μια δύσκολη μέρα στον καθημερινό κόσμο της απληστίας και της μαλακίας που ζούμε. Γίνεται αυτό;

Το κέρδος πάνω απ' όλα;

Διαβάζω προχθές πως συνεργείο της τουρκικής δασικής υπηρεσίας προκάλεσε ανεπανόρθωτες ζημιές σε εκκλησία της Χάλκης, που χρονολογείτε από τα μέσα του 19ου αιώνα, ενώ αν δεν έπεφταν τηλέφωνα από το Πατριαρχείο, θα το γκρέμιζαν εντελώς.
Σήμερα εγκαινιάστηκε ο φυσικός αγωγός Ελλάδας-Τουρκίας με αυστηρό μήνυμα Καραμανλή.

"Η Ελλάδα στηρίζει και εξακολουθεί να στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, αρκεί η χώρα να κάνει τα βήματα που απαιτούνται."

Έτρεμε ο Ερντογάν από τον φόβο του! Γιατί ρε αυστηρέ δεν πήρες τον κουμπάρο σου από το χέρι και να τον πας παρακάτω στην Κομοτηνή και να γκρεμίσετε μαζί ένα τζαμί που βρίσκεται σε "δασική" έκταση όπως η εκκλησία μας στην Χάλκη;
Ή αν δεν ήθελες να είσαι τόσο αυστηρός, γιατί δεν ανέβαλες τα εγκαίνια του αγωγού, μέχρι να αποκατασταθούν (αν μπορεί να γίνει αυτό) οι ζημιές στην εκκλησία μας; Αναφέρθηκες στην ταχύτητα με την οποία εκτελέστηκε το έργο του αγωγού. Πόσο θα τους έπαιρνε να αποκαταστήσουν ένα εκκλησάκι;

Δεν είμαι φαν της εκκλησίας, αλλά μου την σπάει να μας φτύνουν και εμείς να κοιτάμε στον ουρανό αν βρέχει. Τελικά το κέρδος είναι πάνω και από την αξιοπρέπεια μας;

Ποντιακό κι όμως αληθινό!

Η βάφτιση στο Λαύριο, το γλέντι στον Ασπρόπυργο! Τι άλλο θα ακούσω στην ζωή μου; Κι όλα αυτά γιατί ο γονέας (θείος ενός συναδέλφου εκ Πόντου) δεν έβρισκε την ημερομηνία που ήθελε εκκλησία με το παλαιό ημερολόγιο στον Ασπρόπυργο (που μένει το μισό του σόι) για την βάφτιση, ούτε έβρισκε κέντρο που να χωράει 300 άτομα στο Λαύριο (που μένει ο ίδιος και το άλλο μισό του σόι) για το γλέντι!
Πάλι καλά που δεν έκανε την βάφτιση στην Παναγία Σουμελά και το γλέντι στην Σαμψούντα. Ήμαρτον!

Αστυνομία σκέψης

...πολιτικοί, €πιχειρηματίες, να σε φάνε προσπαθούν...

...μαλάκα δεν κατάλαβες πως δεν θα στην χαρίσουν...

...τα μαύρα πρόβατα ψάχνουν να στείλουν για σφαγή...

...και οι τύχες των πολλών στα χέρια των κακών...

...ποτέ δεν θα ξεχάσεις ποιος είναι τ' αφεντικό...

Μύγες

Έχουμε Νοέμβριο (Νοέμβριο δεν έχουμε;), κάνει ψοφόκρυο και βρέχει καρεκλοπόδαρα. Πώς γίνεται και έχουμε ακόμα μύγες μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει;

Ρατσιστές η απλά ηλίθιοι;

Σήμερα το πρωί ανέβηκα στη Αθήνα για μερικές δουλείες. Αφού τελείωσα, κατηφόρισα στην Ζήνωνος για να πάρω το λεωφορείο της επιστροφής. Αποφάσισα να αγοράσω χειμωνιάτικες παντούφλες και περίμενα κάποιον να εμφανιστεί στο μαγαζί που τις εντόπισα.
Ένας παππούς κατηφορίζει και μονολογεί πως γεμίσαμε με Αλβανούς και Ρώσους που έχουν πλαστές τηλεκάρτες και μας κλέβουν. Ο τύπος που έχει το μαγαζί με τις παντόφλες κατεβαίνει επιτέλους από το πατάρι (κακάκια κάναμε;) και τελειώνω με την αγορά.
Πηγαίνω στην στάση. Εκεί μια ξανθιά ηλικιωμένη και καλοντυμένη κυρία έρχεται και κάθεται μπροστά-μπροστά στην στάση. Ένας άλλος ηλικιωμένος με μαύρο σακάκι και γαλάζιο πουκάμισο αρχίζει το κράξιμο.
-"Στην σειρά σου, κυρά μου!"
Η "κυρά" του απαντάει με σπαστά ελληνικά πως δεν υπάρχει σειρά, όλοι απλώς στέκονται (για να μπούνε στο λεωφορείο ωσάν τα δαμάλια, μόλις ανοίξουν οι πόρτες, συμπληρώνω εγώ).
Ο τύπος τα παίρνει και φωνάζει πως "ήρθατε από την Ρωσία και νομίζετε πως θα σας φοβηθούμε;" ακολουθεί η κλασσική απάντηση "Είμαι από το Πόντο εγώ!" και μετά η κλασσική φοβέρα από τον παππού "Θα έρθει και ο καιρός σας!" ( Ο καιρός γαρ εγγύς που λέει και ο γνωστός).
Έρχεται το λεωφορείο, μπαίνουν όλοι μέσα σαν τα δαμάλια για να προλάβουν να κάτσουν στα καλύτερα θρονίσματα (θρόνισμα=θρόνος+κάθισμα, κοινώς οι καλές θέσεις στα λεωφορεία που προτιμούν τα δαμάλια) και τότε καταλαβαίνουμε πως ένα μπαζεράκι του λεωφορείου τα έχει φτύσει και κάνει ένα ηλίθιο μπιπ-μπιπ συνέχεια.
Μια κυρία λοιπόν αρχίζει και κράζει ένα Κινέζο που κουβαλάει διάφορα εμπορεύματα σε ένα καροτσάκι. Ο Κινέζος κοιτάει με απορία και δεν ξέρει γρι ελληνικά για να της απαντήσει. Ένας κουστουμάτος της εξηγεί την πηγή του μπιπ-μπιπ και τότε εκείνη χαμογελά και λέει "Α, από εκεί είναι; Καλά. Νόμιζα πως ήταν του Κινέζου και είχα εκνευριστεί."
Άρα του λεωφορείου το μπιπ-μπιπ δεν την πείραζε, αν ήταν όμως του Κινέζου την πείραζε. Και ρωτάω: Ρατσιστές ή απλά ηλίθιοι;

Το site του μήνα: Νοέμβριος 2007

Is Paul Dead?

Ο Paul McCartney ζει; Ή μήπως αντικαταστάθηκε όταν σκοτώθηκε σε τροχαίο το 1966 από κάποιον που του έμοιαζε; Τα εναπομείναντα μέλη του γκρουπ έβαλαν κρυμμένα στοιχεία στους δίσκους τους για τον θάνατο του Paul; 'Ολα τα στοιχεία για την (παλιά) θεωρία συνωμοσίας είναι συγκεντρωμένα εδώ!

Τοπ 10 συζητήσεων στο κοτέτσι

Στην δουλεία μου, ένας χώρος που ήταν ορνιθοτροφείο (κοτέτσι) και μετατράπηκε σε εργοστάσιο οι συζητήσεις είναι σχεδόν πάντα οι ίδιες. Σήμερα θα σας γράψω τις 10 δημοφιλέστερες!

1. Είναι ο φετινός Ολυμπιακός υπερομάδα; Αν ναι, που οφείλεται αυτό; Στον μέγα αναμορφωτή και ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα, Στρατηγό Σερ Τάκη Λεμονή ή στο απύθμενο ταλέντο των Άντζα και Τοροσίδη.
2. Ήταν όλοι όσοι μιλούσαν ελληνικά φανατικοί οπαδοί της ομάδας μπάσκετ του Άρη την εποχή των Γκάλη-Γιαννάκη; Ή απλώς συμπαθούσαν την ομάδα; Κι γιατί τώρα δεν το παραδέχονται ότι είναι ακόμα κρυφό-Αρειανοί;
3. Πόσο μαλάκας είναι ο Χοντρός; Η συζήτηση γίνεται σχεδόν καθημερινά με την παραμικρή αφορμή (ή μη αφορμή) που δίνει ο Χοντρός. Μετά την εξιστόρηση και ανάλυση της τρέχουσας μαλακίας που έκανε ο Χοντρός, γίνεται και μια αναδρομή στο παρελθόν με εξιστόρηση παρόμοιων μαλακιών του Χοντρού.
4. Πόση αύξηση πήρε ο ρουφιάνος; Όπου ρουφιάνος, οποιοσδήποτε κι αν πάρει αύξηση. Το ενδιαφέρον στρέφεται κυρίως στο ύψος της αύξησης και στο πόσο μικρό μισθό παίρνουν οι υπόλοιποι φτωχοί πλην ηθικοί (όχι ρουφιάνοι) προλετάριοι που εργάζονται σκληρά. Οι ρόλοι εναλλάσσονται.
5. Φανταστικοί τρόποι εξευτελισμού του "Ζώου". Ο τίτλος τα λέει όλα! Φανταστικές προτάσεις για την εκμηδένιση του "Ζώου". Πραγματικά η φαντασία οργιάζει!
6. Σεξουαλικές φαντασιώσεις με την "Γνωστή". Οι συνομιλητές (και είναι αρκετοί) παρουσιάζουν στους υπόλοιπους όλες τις φαντασιώσεις που θα ήθελαν να πραγματοποιήσουν με την "Γνωστή". Δεν υπάρχουν όρια, όλα τα 'χει ο μπαξές.
7. Ποιο από τα αυτοκίνητα των εργαζομένων είναι το καλύτερο; Όλοι οι κάτοχοι τετράτροχων λένε για το πόσο υπερέχει το αυτοκίνητό τους έναντι των υπολοίπων. Μετά δίδονται παραδείγματα για το πόσο άχρηστα είναι τα αυτοκίνητα των άλλων. Αφού πλακωθούν, τα βρίσκουν δίνοντας συμβουλές για διάφορα θέματα αυτοκίνησης. Κορυφαία ατάκα κατά την διάρκεια της μάχης "...εμένα έχει φώτα με λάμπες χένον..."
8. Ιστορίες από τον στρατό. All time classic! Όλοι οι καταδρομείς και όλοι οι ΟΥΚάδες (ακόμα και εξαμηνίτες) μαζεμένοι σε έναν χώρο. Τρέμε Τουρκία...
9. Το σπίτι που κτίζω. Περιγραφή των σπιτιών που κτίζουν οι Πόντιοι, εκτός σχεδίου πάντα. Ανασκόπηση των εργασιών που έγιναν την προηγούμενη μέρα και αναλυτικό πρόγραμμα εργασιών της επομένης. Από καιρό σε καιρό γίνεται συζήτηση και για την εξεύρεση πόρων μέσω δανείου για την συνέχιση της οικοδομής (κι όμως οι άνθρώποι κτίζουν σπίτια με καταναλωτικά δάνεια με επιτόκιο 16%!).
10. Είναι ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ένας ξεπουλημένος ρόκερ; Πάντα ήταν; Ή έγινε μετά τον γάμο του. Στα παρελκόμενα το πόσο άμουσος είναι, παραδείγματα άλλων άμουσων και ξεπουλημένων ρόκερ και εξύμνηση αυτών που κρατάνε την σημαία του ροκ ψηλά!

Και νορμάλ να είσαι, πως να μην χαζέψεις εκεί μέσα; Τουλάχιστον δεν συζητάμε για το ποιός θα πρέπει να είναι ο επόμενος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Κάτι είναι κι αυτό!

Χθες...

Χθες στην δουλειά, συνάδελφος καταγόμενος από τον Πόντο που δηλώνει ΑΕΚτζης, αλλά δεν σκαμπάζει και πολλά από ποδόσφαιρο, ρώτησε Αρειανό συνάδελφο, που φορούσε μπλούζα του συνδέσμου Super 3, γιατί έχουν για σήμα στην ομάδα τους έναν τύπο που κάθεται σε αναπηρικό καροτσάκι. Φαντάζομαι πως στα μάτια του, το σήμα του Ηρακλή είναι ένας τύπος που είναι κουτσός και κρατάει μπαστούνι.

Χθες, επίσης στην δουλειά, ο αυνανισμός συνεχίστηκε σε αμείωτους ρυθμούς, αλλά εγώ ήμουν αρκετά τυχερός και είδα (ή καλύτερα παρατήρησα) μετά από πάρα πολλά χρόνια, ένα πανέμορφο και μεγάλο ουράνιο τόξο και τα ξέχασα όλα.

Χθες, ένιωσα γαλήνιος και ήρεμος και για ακόμα μια φορά κατάλαβα πως η ζωή που ζούμε είναι μικρή και αστεία. Πως ανησυχούμε για μικροπράγματα που σε μερικά χρόνια θα τα βλέπουμε και θα γελάμε (όπως κάποιοι συμμαθητές μου στο γυμνάσιο που είχαν τεράστιο άγχος για το αν θα συγκεντρώσουν 29 βαθμούς στα 3 τρίμηνα για να περάσουν ένα μάθημα). Πως αυτά που επιθυμούμε και ξεσκίζουμε την προσωπικότητα μας για να τα αποκτήσουμε, τελικά δεν αξίζουν όσο ένα ουράνιο τόξο ή ένα όμορφο τραγούδι που μας έχει κολλήσει και το ακούμε από τα μεγάφωνα του μυαλού μας (κι όλα αυτά τζάμπα).

Χθες, κατάλαβα επίσης, πως άνθρωποι που συμπαθούμε πολύ μπορεί να μας απεχθάνονται και το αντίθετο. Επίσης κατάλαβα πως αυτό είναι γεγονός της ζωής και πρέπει να το αποδεχτώ (αργά τα παίρνω τα γράμματα...) και να ζήσω μ' αυτό.

Χθες, είδα δύο υπέροχα όνειρα (μεσημεριανό και βραδινό) και τα θυμάμαι κιόλας.

Χθες, ήταν μια όμορφη μέρα. Και η ανάμνηση της μου έφτιαξε και την σημερινή.

...και με Ava για να κάνει σαπουνάδα...

Έτσι ρε πούστη μου! Απ' τον κόλο και με Ava για να κάνει σαπουνάδα! Και τα παπούτσια μέσα!

Αυτό δεν χάνεται!

Soti, ζούμε, για να σ' ακούμε! Τι κρατάς στα χέρια σου, ωρέ; Δώρο για την Ρούσου; Και τι να το κάνει αυτή το μπαλάκι;

Το (γνωστό) λαμόγιο ξαναχτυπά!

Ήθελα να γράψω και κάτι για το παιχνίδι του Σαββάτου της εθνικής μας ομάδας. Σύμφωνα με τον Sport FM στο γήπεδο βρέθηκαν 25.000 θεατές. Το θεωρείς επιτυχία, λαμόγιο; Ας την έκανες αυτήν τη δουλειά με την Τουρκία (αφού πρώτα ενημέρωνες αυτούς που επιθυμούσαν να αγοράσουν διαρκείας). Και θα γέμιζες το στάδιο να κονομήσει η Ε.Π.Ο., και δεν θα είχε κανείς από τους κατόχους διαρκείας παράπονο και δεν θα έφταναν το κοντάρια που επέτρεψες να μοιράσει ο ΟΠΑΠ στον αγωνιστικό χώρο. Τέλος πάντων, επαναλαμβάνομαι!

Blog Action Day

Δεν συμμετέχω πολύ συχνά σε παρόμοια κόλπα. Αλλά το θέμα με ενδιαφέρει πολύ. Τα θέματα περιβάλλοντος και οικολογίας εδώ και αρκετά χρόνια με απασχολούν (χωρίς να γίνομαι ιδιαίτερα γραφικός) πολύ πριν την ανακάλυψη της τρύπας του όζόντος και πολύ πριν το θέμα της αλλαγής του κλίματος.

Η αλλαγή του κλίματος είναι κάτι που σαφώς μας αφορά όλους. Πλούσιος ή φτωχός, άσπρος ή μαύρος, άντρας ή γυναίκα, όλοι θα είμαστε τα θύματα αυτών που πρόκειται να συμβούν. Η αντίδραση μας στην "αυτοκτονία" μας θα πρέπει να είναι άμεση. Εμείς οι μικροί μπορούμε να κάνουμε μικρά πράγματα. Άλλα κι αυτά είναι σημαντικά. Μπορεί το σπίτι μας να μην είναι ένας μεγάλος καταναλωτής ηλεκτρικής ενέργειας (όπου ηλεκτρική ενέργεια=περισσότερα αέρια που συμβάλλουν στην αλλαγή του κλίματος) όπως ένα εργοστάσιο, αλλά δεν παύει να είναι καταναλωτής! Κι εδώ είναι τα μικρά αλλά σημαντικά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε.

Βγαίνεις από το δωμάτιο; Σβήσε το φως. Κανένα δωμάτιο στον κόσμο δεν φοβάται το σκοτάδι όταν μένει μόνο του! Κλείνεις μια ηλεκτρική συσκευή; Κλείσ' την! Μην την αφήνεις στην αναμονή. Τρία βήματα το πολύ θα κάνεις και θα πατήσεις το κουμπί. Δεν είναι και τόσο μεγάλη η κούραση! Άλλαξε τα φώτα σου! Αντικατέστησε τους παλιούς λαμπτήρες πυρακτώσεως με λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας.

• Καταναλώνουν 4-5 φορές λιγότερη ενέργεια από τις κοινές λάμπες πυρακτώσεως
• Έχουν διάρκεια ζωής 8-12 χρόνια
• Η χρήση τους μειώνει το ετήσιο κόστος ηλεκτρικού ρεύματος κατά 12 ευρώ περίπου ανά λάμπα
• Με τη χρήση μιας λάμπας εξοικονόμησης γλιτώνουμε την ατμόσφαιρα από 116 κιλά ρύπων διοξειδίου του άνθρακα περίπου το χρόνο, αφού αυτή επιβαρύνει μόλις με 29 κιλά διοξειδίου του άνθρακα
• Μας φαίνονται πιο ακριβές από τις λάμπες πυρακτώσεως – αν όμως υπολογίσουμε το συνολικό κόστος (αγοράς και ηλεκτρικού ρεύματος) για 5 χρόνια χρήσης, αυτό ανέρχεται σε μόλις 23 ευρώ!
  (Υπολογίζουμε μια μέση τιμή αγοράς 8 ευρώ συν 3 ευρώ περίπου το χρόνο σε κατανάλωση ρεύματος)
• Κυκλοφορούν πλέον σε μεγάλη ποικιλία που μπορεί να καλύψει σχεδόν όλες τις ανάγκες και τα γούστα
• Ας μην ξεχνάμε ότι όσο καλύτερης ποιότητας είναι η λάμπα εξοικονόμησης, τόσο καλύτερο θα είναι το φως της
• Δεν επηρεάζουν τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος χώρου – μας προσφέρουν αυτό ακριβώς που χρειαζόμασταν όταν τις αγοράσαμε: φωτισμό
• Η στροφή στις λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας στην Ελλάδα θα περιόριζε σημαντικά την ανάγκη για την κατασκευή νέων ρυπογόνων σταθμών παραγωγής ενέργειας, μειώνοντας έτσι την εξάρτηση της χώρας από τα ορυκτά καύσιμα
• Είναι φιλικές προς το κλίμα

Για να είμαι ειλικρινής εγώ το κάνω σταδιακά. Κάθε λάμπα πυρακτώσεως που παραδίδει πνεύμα την αντικαθιστώ με μια εξοικονόμησης ενέργειας. Έτσι δεν χρειάζεται να τα σκάσω όλα μαζί. Σιγά σιγά όλες οι λάμπες θα αλλαχτούν!

Σημ. Τα οφέλη από τις λάμπες εξoικονόμησης ενέργειας είναι copy-paste από newsletter της Greenpeace που μου έστειλε ο φίλος Αλέξανδρος. Το copy-paste είναι κι αυτό εξoικονόμηση ενέργειας! :-D

Under pressure

Pressure, pushing down on me

Pressing down on you, no man ask for

Under pressure

That burns a building down

Splits a family in two

Puts people on streets...

Μερικές φορές η πίεση είναι πραγματικά ασφυκτική. Μερικές φορές θέλω να εξαφανιστώ. Να τα κάψω όλα και να χαθώ. Αλλά κάτι μου λέει πως όλα είναι μια δοκιμασία. Δοκιμασία της υπομονής μου (που είναι η μεγαλύτερη από όλες τις αρετές), δοκιμασία της αντοχής μου (σωματικής και ψυχολογικής) και δοκιμασία των ορίων μου.

Κι αναρωτιέμαι αν λειτουργούσα όπως πριν από μερικά χρόνια, οπού στην παραμικρή απαίτηση ή πίεση η απάντηση που έδινα ήταν ένα ηχηρό "άντε γαμήσου" , θα ήταν τα πράγματα καλύτερα ή χειρότερα. Το ότι δεν το κάνω είναι σημάδι ωριμότητας ή συμβιβασμού;

Σημ. Έχω αγώνα σήμερα! Ελλάς-Βοσνία Ερζεγοβίνη στο Ολυμπιακό Στάδιο. Άλλο ένα παιχνίδι έμεινε, με την Μάλτα, και τελειώνω με το ελληνικό ποδόσφαιρό οριστικά.

Φεύγω!

Αναχωρώ με συνοπτικές διαδικασίες για Βαρκελώνη! Τα εισιτήρια δωρεάν (μόνο φόροι αεροδρομίου), το δωμάτιο φθηνό και ο αγώνας του FCB εναντίον της At.Madrid την κατάλληλη ώρα για να προλάβουμε την πτήση της επιστροφής. Τα ξανάλεμε από Δευτέρα!
Καλό Σου Κου!

One caress

Oh girl
Lead me into your darkness
When this world is trying its hardest
To leave me unimpressed
Just one caress
From you and I'm blessed

Καλό μήνα και προσοχή!

Καλό μήνα και να θυμάστε την προειδοποίηση!

Θέλω και γω να γίνω πρόεδρος, γιατρέ!

Μάρτιος 2002. Στον αγώνα Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός ο Ολιζαντέμπε περνάει στο παιχνίδι ως αλλαγή και δίνει προβάδισμα στο σκορ στον Παναθηναϊκό στο 78'. Ο διαιτητής Μάκης Ευθυμιάδης καταλογίζει πέναλτι και δέχεται επίθεση από τον πρόεδρο της ΠΑΕ ΠΑΟ Άγγελο Φιλιππίδη που συνεπικουρούμενος από τη μισή εξέδρα των επισήμων κυνηγάει τον διαιτητή ο οποίος γρονθοκοπείται σε απευθείας πανελλήνια τηλεοπτική μετάδοση. Ο Φιλιππίδης τιμωρείται από την αθλητική δικαιοσύνη με έκπτωση από τη θέση του.

Απρίλιος 2004. Ο Μιλτιάδης Έβερτ δηλώνει:
Βασική προεκλογική εξαγγελία της Νέας Δημοκρατίας, υπήρξε το νέο ήθος και ύφος, που θα διαπνέει την κυβέρνηση της χώρας μετά τις εκλογές. Υποσχεθήκαμε επίσης κάθαρση στο έγκλημα που διαπράχθηκε στο Χρηματιστήριο. Είναι γνωστό ότι 1.300.000 μικροεπενδυτές, έχασαν τις αποταμιεύσεις τους. Όμως, ένα από τα πρόσωπα που έπαιξαν ύποπτο ρόλο εκείνη την περίοδο είναι ο Άγγελος Φιλιππίδης, ο οποίος μεταξύ των άλλων συμμετείχε στη δημιουργία της γνωστής φούσκας της εταιρείας ”Κεράνης Α.Ε.”. Για τη συμμετοχή του αυτή η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς επέβαλε κυρώσεις στον Άγγελο Φιλιππίδη, που θεωρήθηκε ως πρόσωπο κλειδί, και για τη συγκεκριμένη απάτη. Το γεγονός αυτό είναι γνωστό και από δημοσιεύματα εφημερίδων. Σήμερα, με έκπληξη διαβάζουμε στον ημερήσιο Τύπο, ότι αποφασίστηκε να τοποθετηθεί στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου, στην Τράπεζα Αττικής. Εάν αυτό είναι αλήθεια, να τον χαίρεται η γενική συνέλευση της Τράπεζας Αττικής, που διαχειρίζεται τα κεφάλαια των αποταμιευτών της Τράπεζας, αλλά και μελών του Ταμείου Σύνταξης Μηχανικών Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ), εάν τελικώς επικυρώσει αυτήν την απαράδεκτη τοποθέτηση.
Τελικά, ο Φιλιππίδης δεν έγινε διευθύνων σύμβουλος.

Σεπτέμβριος 2007. Τον Άγγελο Φιλιππίδη πρώην πρόεδρο της ΠΑΕ ΠΑΟ προορίζουν οι κυβερνώντες για την προεδρία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, σύμφωνα με πληροφορίες της Καθημερινής.

Μόλις διάβασα την είδηση, έψαξα λίγο και βρήκα αυτά. Δεν ξέρω αν υπάρχουν κι άλλα. Τα σχόλια δικά σας...

Η κατάρα του Billy Goat

Χθες βράδυ σερφάροντας στο δίκτυο έπεσα πάνω σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Στην κατάρα του Billy Goat. Η ιστορία είναι ένας αστικός μύθος που αφορά την ομάδα μπέιζμπολ των Chicago Cubs και ξεκινάει το 1945. Ένας συμπατριώτης μας είναι μπλεγμένος στην ιστορία αυτή. Η ιστορία εξηγεί γιατί η ομάδα από το Σικάγο δεν κατάφερε από το 1945 να φτάσει στην σειρά των τελικών.

Το 1945 λοιπόν οι Chicago Cubs έπαιζαν εναντίον των Detroit Tigers το τέταρτο παιχνίδι της σειράς των τελικών. Ο Billy "The Goat" Sianis (βλ. φωτογραφία), μετανάστης από τον Παλαιόπυργο Αρκαδίας, αγόρασε δύο εισιτήρια για τον αγώνα. Εμφανίστηκε στο Wringley Field μαζί με την κατσίκα του τον Murphy (κατά άλλους Ζηνοβία), την οποία είχε υιοθετήσει όταν αυτή έπεσε από ένα διερχόμενο φορτηγό και μπήκε τραυματισμένη στην ταβέρνα που είχε ο Sianis, απέναντι από το στάδιο των Cubs. Στην ράχη του Murphy υπήρχε μια κουβέρτα που σε ένα καρφιτσωμένο μήνυμα έγραφε "We got Detroit´s goat". Αρχικά επιτράπηκε η είσοδος στον Billy και στην κατσίκα του και μάλιστα διέσχισαν τον αγωνιστικό χώρο πριν καθίσουν στις θέσεις τους.

Κατά την διάρκεια του αγώνα οι θεατές γύρω από τον Sianis διαμαρτυρήθηκαν για την δυσοσμία της κατσίκας. Έτσι ο ιδιοκτήτης των Cubs, Philip Knight Wringley, αναγκάστηκε να βγάλει έξω από το γήπεδο τον Sianis και την κατσίκα του. Όταν ο Sianis ρώτησε τον λόγο, ο Wringley του απάντησε πως "η κατσίκα βρωμάει". Ο Sianis εξοργισμένος καταράστηκε τους Cubs λέγοντας "Δεν θα κερδίσετε αυτήν την σειρά των τελικών, ούτε καμία άλλη σειρά τελικών γιατί προσβάλατε την κατσίκα μου. Δεν θα ξανακερδίσετε ποτέ, μέχρι να επιτραπεί στην κατσίκα μου να μπει στο Wringley Field".

Οι Cubs έχασαν από τους Detroit Tigers και ο Sianis έστειλε ένα τηλεγράφημα στον Wringley που έγραφε "Ποιος βρωμάει τώρα;". Έκτοτε οι Cubs δεν κατάφεραν να μπουν σε σειρά τελικών αν και πολλές φορές ο ίδιος ο Sianis (το 1969) και ο ανιψίος του, Sam, (1973,1984,1989,1994 και 1998) προσπάθησαν να σπάσουν την κατάρα, μπαίνοντας στο Wringley Field με την κατσίκα τους. Στις προσπάθειες του ανιψιού όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που στα τελευταία παιχνίδια δεν επιτράπηκε στην κατσίκα να μπει.

Ο Sianis, εκτός από την κατάρα του, είναι διάσημος και για την ταβέρνα του. Το 1934 αγόρασε την Lincoln Tavern με ακάλυπτη επιταγή 205$, που καλύφθηκε από τα κέρδη του πρώτου σαββατοκύριακου λειτουργίας της ταβέρνας. Το 1944 το συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων έγινε στο Σικάγο και ο Sianis κρέμασε μια ταμπέλα έξω από την ταβέρνα του που έγραφε "Απαγορεύεται η είσοδος σε Ρεπουμπλικάνους". Το κατάστημα του γέμισε από Ρεπουμπλικάνους που απαιτούσαν να σερβιριστούν. Η ταβέρνα του Sianis, έγινε διάσημη όταν ενέπνευσε ένα σκετς για το Saturday Night Live για την ταχύτητα με την οποία δίνονταν οι παραγγελίες. Από τότε πάνω από την είσοδο της ταβέρνας υπάρχει η επιγραφή"Cheezborger Cheezborger Cheezborger No Pepsi. Coke" που ήταν το λόγια του James Belushi (ο οποίος ποτέ δεν επισκέφθηκε την ταβέρνα του Siannis) στο σκετς.
Ο Sianis έφυγε ήσυχα από την ζωή στις 22 Οκτωβρίου 1970 στο σπίτι του και ο ρεπόρτερ Mike Ryoko έγραψε πως "ήταν τυπικό ο Billy Goat να πεθάνει κατά την διάρκεια των πέντε ωρών που το μαγαζί του ήταν κλειστό.Τόσο καλός επιχειρηματίας ήταν."

Περίεργοι αριθμοί και περίεργα συμπεράσματα από τις εκλογές

Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια! Από τους αριθμούς μπορείς να βγάλεις πολλά συμπεράσματα. Αυτοί είναι οι αριθμοί που μου τράβηξαν το ενδιαφέρον από τις τελευταίες εκλογές και μερικά προσωπικά συμπεράσματα.

• 5.723.023 Έλληνες περνάνε καλά με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ! Γι' αυτό και υπερψήφισαν τα δύο μεγάλα κόμματα. Η άλλη περίπτωση είναι να πάσχουν από αμνησία αλά Μεμέντο. Οπότε τα μικρότερα κόμματα αντί προεκλογικής εκστρατείας θα πρέπει να μοιράζουν από σήμερα φωτογραφικές μηχανές πολαρόιντ και να δίνουν εκπτωτικά κουπόνια για τατουάζ, αν θέλουν να γίνουν κόμματα εξουσίας.


• 271.761 Έλληνες έστειλαν την ομάδα δράσης αποτελούμενη από τους Καρατζαφέρη, Γεωργιάδη, Βορίδη, Πλεύρη και Βελόπουλό (τους υπόλοιπους πέντε δεν τους γνωρίζω) στην βουλή. Είμαι περίεργος να δω τι θα συμβεί αν υπάρχει συζήτηση για εθνικά θέματα.


• 2.821 λάτρεις του ξενυχτιού στην Β' Αθηνών ψήφισαν την Έφη Σαρρή. Αν τόσοι είναι οι πελάτες στο μαγαζί που εμφανίζεται, δικαιολογημένα αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική. "Το σκέφτηκα καλά, δεν πάει άλλο πια, γιατί τα νυχτοκάματα γίνανε μικρά"


• 19.473 ψηφοφόροι στην Α' Αθηνών δεν κατάφεραν να στείλουν την Μαριορή (Μαριέττα) στην βουλή. Θα μου λείψουν τα άσπρα σου γάντια και τα βιβλία Ιστορίας σου (ουστ)!


• 28.508 φανατικοί οπαδοί τηλεοπτικών σήριαλ, συνολικά, στην Β' Πειραιώς δεν κατάφεραν να στείλουν τους γίγαντες της υποκριτικής τέχνης, Ματαράγκα και Βασιλείου στην Βουλή. Καλείτε ο Κος Φώσκολος να πέσει για ύπνο και να ονειρευτεί ένα νέο σενάριο για σήριαλ γιατί δεν θα αντέξουμε την στέρηση.


• 44,66% πήρε το ΠΑΣΟΚ στα Χανιά, 38,50% η ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ παίρνει μια έδρα, η ΝΔ τρεις! Παρόμοια έγιναν και στην Ηλεία, στην Αιτωλοακαρνανία και αλλού (βαρέθηκα να ψάξω κι άλλο). Αντιπροσωπευτικότατη η δημοκρατία μας.


• Ο Απόστολος-Αθανάσιος (Άκης) φεύγει για διακοπές στο βροχερό Παρίσι μετά την αποτυχία του να εκλεγεί βολευτής. Ελπίζω στο Four Seasons να του κάνουν μια έκπτωση. Θέλω Καϊλη Ευδοξία-Εύα στην θέση του!


• 20.800 Έλληνες-άνθρωποι ή πρώην ζώα, ψήφισαν Ένωση Κεντρώων. Οι υπόλοιποι είμαστε/παραμένουμε ζώα.


• 1 ψήφισε Ν.Κόμμα Σωτηρίας-Χριστιανική Δημοκρατία. Οι υπόλοιποι είμαστε αντίχριστοι, σατανάδες, πλανεμένοι, αιρετικοί κ.λ.π.


• 8 Δημοκράτες Παγκόσμιοι Έλληνες (όλοι από Αθήνα) ψήφισαν Δημοκρατική Παγκόσμιος Ελλάς. Στους υπόλοιπους αρέσει η Ψωροκώσταινα.


• 1,737 Έλληνες λάτρεψαν το κολάν του Δημοσθένη Βεργή και του χάρισαν το 0,02%


• 1,05% στους Οικολόγους Πράσινους. Αν καεί και η υπόλοιπη Ελλάδα θα σας βάλουμε στην βουλή στις επόμενες εκλογές. Στην Φλώρινα και στα Δωδεκάνησα κανένας δεν ενδιαφέρεται για την Οικολογία.


• 28.146 Έλληνες ψήφισαν ΚΚΕ μλ, μλ ΚΚΕ, ΟΑΚΚΕ, μ ΚΚΕ λ, λ ΚΚΕ μ, κλπ ΚΚΕ. Στο Α.Σ.Κ.Ε. μήπως έχουν ξεχάσει το ένα Κάπα;


• 25.86% των Ελλήνων άφησαν το υπόλοιπο 74,14% να αποφασίσει γι' αυτούς. Πόσες έδρες θα βγάζατε αν ψηφίζατε το κόμμα "Αποχή";

Τα στοιχεία είναι από το http://www.ypes.gr/ και μπορεί να αλλάξουν. 4 μέρες μετά τις εκλογές και η singular logic δεν έχει ενημερώσει το site για την τελική σταυροδότηση. Πόσα τους πληρώσαμε αυτούς;

Καλό ταξίδι Colin

Η σχέση μου με τα αυτοκίνητα είναι διχασμένη. Δεν θέλω να οδηγήσω. Δεν με ενδιαφέρει να κατέχω αυτοκίνητο. Ωστόσο υπάρχουν κάποια περίεργα μοντέλα που με εντυπωσιάζουν. Μην πάει το μυαλό σας σε θηριώδη τζιπάκια (που ξεσκίζουν το περιβάλλον με τα καυσαέρια τους) ή σε ακριβά σπορ αυτοκίνητα (που κάνουν επίσης το ίδιο).

Πέρα από αυτό, υπήρχαν δύο άνθρωποι που με έκαναν να κολλάω στην οθόνη της τηλεόρασης για να δω την απίστευτη οδήγηση τους. Ο ένας ήταν ο συχωρεμένος Ayrton Senna. Ο άλλος πήγε χθες να συναντήσει τον πρώτο στους ουρανούς. Ο Colin McRae.

Το νήμα της ζωής κόπηκε χθες το απόγευμα σε πτώση ελικοπτέρου, που πιλοτάριζε ο ίδιος. Μαζί του, στο ελικόπτερο επέβαιναν, ο 5χρόνος γιος του, ένας 6χρόνος φίλος του και ένας 37χρόνος οικογενειακός φίλος. Διεξάγεται έρευνα για τα αίτια της πτώσης. Η ιστοσελίδα του McRae μέχρι και αυτήν την στιγμή παραμένει μαύρη.

Καλό ταξίδι...

Συμβουλή πριν πας να ψηφίσεις

Η συμβουλή μου πριν από τις εκλογές είναι η ίδια, με την εδώ και χρόνια συμβουλή του Δημοσθένη Βεργή. Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια, όπως λέει ο πάνσοφος λαός μας. Άρα σήμερα...

Πριν πας να ψηφίσεις, να πας να γαμήσεις!

...για να είναι καθαρό το μυαλό σου και να μην γίνεις κοψοχέρης μετά! Αν περνάς καλά και τα βλέπεις όλα ρόδινα, στήριξε αυτούς που σε κυβέρνησαν τα τελευταία 30 χρόνια. Αν δεν περνάς καλά και τα βλέπεις όλα μαύρα, στήριξε έναν από τους υπόλοιπους 19 συνδυασμούς που συμμετέχουν στις εκλογές! Ξύπνα επιτέλους!

Σημ. Αν και δεν θα ψηφίσω τον Βεργή, οι αφίσες του είναι πάντα θεϊκές!

Αρχαία Ολυμπία-Λίμνη Καϊάφα λίγες μέρες πριν την καταστροφή

Στις διακοπές μου πέρασα μια βόλτα από την Αρχαία Ολυμπία. Επιτέλους επισκέφθηκα και το αρχαιολογικό μουσείο. Την πρώτη φορά που είχα πάει πριν την Ολυμπιάδα ήταν κλειστό λόγω ανακαίνισης, την δεύτερη φορά κάποιοι απρόσκλητοι επισκέπτες μας ανάγκασαν να γυρίσουμε στην Ζαχάρω πριν προλάβουμε να δούμε οτιδήποτε.
Ιδού λοιπόν μερικές φωτογραφίες, λίγες μέρες πριν την φωτιά που κατέστρεψε όλη την ομορφιά του τοπίου.


Ο Έρμης του Πραξιτέλη. Η τελειότητα...

Συλλογή χάλκινων κρανών-αφιερωμάτων.

Αγαλματίδιο ενός δελφινιού. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι αποκαλούσαν τα δελφίνια "λαό της θάλασσας".

Λαβή από δοχείο. Δύο λιοντάρια την πέφτουν σε ένα ελάφι (;). Η λεπτομέρειες είναι απίστευτες.

Η είσοδος των αθλητών στο αρχαίο στάδιο.

Το αρχαίο Στάδιο. Το μέρος που μου προκάλεσε απίστευτη ηρεμία. Το δάσος τριγύρω δυστυχώς χάθηκε.

Στην επιστροφή μας στην Ζαχάρω, βγήκαμε από την εθνική και σταματήσαμε έξω από τα λουτρά της λίμνης Καϊάφα. Τράβηξα αυτήν τη φωτογραφία. Φαντάζομαι πως ούτε από αυτό το δάσος που περιβάλλει την λίμνη έμειναν πολλά.

Περί εργασίας και ανεργίας

Πιο παλιά είχα θέσει το ερώτημα, πόσο ευχαριστημένοι είμαστε από την εργασία μας.Πάμε αλλού τώρα.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα και το άρθρο 22:

1. H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Kράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού. Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.

Όπως το καταλαβαίνω εγώ, το κράτος θα πρέπει να ασκεί αναπτυξιακές πολιτικές για να υπάρχει εργασία για όλους, μιας και η εργασία είναι από τα βασικά ατομικά δικαιώματα. Το καταλαβαίνω σωστά; Και πως γίνεται αυτό;

Η κυβέρνηση λέει πως δημιούργησε 200.000 νέες θέσεις εργασίας (ούτε 199.894, ούτε 200.017 σύμφωνά με το stat counter της εργασίας!). Δεν θα έπρεπε να αποδείξουν αυτό το νούμερο; Δεν θα έπρεπε να αρχίσουν να λένε πως οι δουλείες του κυρίου Ξεζουμίδη ανέβηκαν λόγω των πολιτικών επιλογών μας και η επιχείρηση αποφάσισε να προσλάβει 15 εργαζομένους; Οι μήπως τα στοιχεία βγαίνουν από τον ΟΑΕΔ; Κι αν ναι, είναι σίγουροι πως όλοι οι άνεργοι είναι δηλωμένοι στον ΟΑΕΔ; Δηλαδή αν παραιτηθώ αύριο από την εργασία μου, γιατί οι συνθήκες είναι άθλιες, δεν είμαι άνεργος; Αλλά επειδή ήταν επιλογή μου να φύγω, δεν θα μου δώσουν επίδομα ανεργίας. Άρα και εγώ δεν θα πάω στον ΟΑΕΔ. Δεν έχω εργασία όμως! Είμαι άνεργος! Έτσι δεν συμβαίνει; Ή όταν παραιτούμαι ενημερώνεται και ο ΟΑΕΔ; Κάποιος συγγενής μου παρέμεινε άνεργος 5 χρόνια. Πουθενά δεν ήταν δηλωμένος. Δεν ήταν σε κανένα ποσοστό ανεργίας, αλλά ούτε και στο ποσοστό απασχόλησης επί του πληθυσμού. Τι σκατά ήταν αυτός;

Πάμε παρακάτω. Ηθική εξύψωση! Τι είναι αυτό; Πως ανυψώνεται ηθικά ο εργαζόμενος; Με τις απειλές του στυλ "Αυτό είναι, αν δεν σ'αρέσει, σήκω φύγε!". Με τον νόμο Παναγιωτόπουλου για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας που μετατρέπει τους εργοδότες σε επιλογείς του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων; Με τους μηδαμινούς ελέγχους στις επιχειρήσεις από το ΙΚΑ, από τον επόπτη εργασίας και από τα συνδικάτα (στα 12 χρόνια που εργάζομαι, μια φορά έχω δει επόπτη εργασίας, που τον είχαν καλέσει και αυτός είχε ενημερώσει την επιχείρηση ότι καταφθάνει σε μια ώρα); Για υλική εξύψωση δεν το συζητάω. Δεν παρέχεται από τον μισθό της εργασίας, αλλά από τα δανεικά των τραπεζών. Ο μισθός φτάνει μόνο για τα βασικά (γι' αυτό λέγεται βασικός;).

Στην ανεργία τώρα. Ο βασικός μισθός άγαμου χωρίς προϋπηρεσία από 01.05.07 είναι 657,89€. Η ΝΔ λέει πως αν εκλεγεί, το επίδομα ανεργίας από 01.01.08 θα ανέλθει στα 404€ τον μήνα. Δηλαδή στο 61,4% του βασικού μισθού. Σωστά; Το ΠΑΣΟΚ λέει πως αν εκλεγεί, το επίδομα ανεργίας θα ανέλθει στα 460,52€ εντός τετραετίας. Δηλαδή στο 70% του βασικού μισθού. Σωστά; Ο βασικός μισθός θα αλλάξει, άρα και το επίδομα. Παραμένουμε λοιπόν στο ποσοστό. Η ερώτηση είναι και γιατί στο 61,4% και 70%; Εσύ που θα κυβερνήσεις δεν πρέπει να προστατεύεις την εργασία μου; Εσύ δεν είσαι υπεύθυνος και ανίκανος που δεν έχω εργασία; Γιατί δεν με επιδοτείς με το 100% του βασικού μισθού; Και γιατί με επιδοτείς μόνο για έναν χρόνο; Λέει πουθενά το Σύνταγμα ότι η εργασία είναι δικαίωμα και προστατεύεται από το κράτος μόνο τον πρώτο χρόνο; Η επόμενη βουλή θα είναι αναθεωρητική αν δεν κάνω λάθος. Άρα ή σεβαστείτε το Σύνταγμα ή κόφτε το και ράψτε το στα μέτρα σας.

Όσο για την ίση αμοιβή για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας δεν παίζει. Τι θα πει εργασία ίσης αξίας; Κάποιος που είναι απλός εργάτης και ιδροκοπά σαν γάιδαρος όλη μέρα προσφέρει λιγότερη παρεχόμενη εργασία από κάποιον πχ πωλητή, λογιστή ή γραμματέα που ξύνει τα αρχίδια του μπροστά στο κλιματιστικό του γραφείου του; Κάποιος που σκάβει στην Ερμού για να περάσει γραμμές τηλεφωνίας προσφέρει λιγότερη εργασία από κάποιον προϊστάμενο σε μια ακριβή αλυσίδα ρούχων στον ίδιο δρόμο; Κάποιος που είναι οδηγός λεωφορείου και έχει ευθύνη για εκατοντάδες ψυχές κάθε μέρα προσφέρει λιγότερη εργασία από έναν επαγγελματία αθλητή (για να πάμε και στα πιο ακραία σενάρια); Γιατί οι μισθοί τους είναι διαφορετικοί;

Οι γυναίκες βγαίνουν νωρίτερα στην σύνταξη από τους άντρες. Οι γυναίκες έχουν περισσότερη άδεια από τους άντρες. Οι γυναίκες παίρνουν λιγότερα από τους άντρες. Δεν κρίνω αν είναι σωστό ή λάθος. Όλα αυτά όμως αναιρούν το "ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση".

"Τα όμορφα χωριά...καίγονται"

...είτε από πολέμους είτε από εμπρησμούς. Ως πότε και γιατί; Η πρώτη εικόνα που αντικρίσαμε όταν μπήκαμε στο γήπεδο ήταν το επιβλητικό κοινό πανό των οπαδών του Ολυμπιακού και του Ερυθρού Αστέρα, που είχε αναρτηθεί στο πέταλο της θύρας 7.

Το ποσό που συγκεντρώθηκε από τον αγώνα ήταν 302,000€ και όλα θα πάνε στην Ζαχάρω. Ο δήμος Ζαχάρως και ο Ολυμπιακός Ζαχάρως (η μοναδική ομάδα του δήμου) με πανό ευχαρίστησαν όλους όσους βοήθησαν στην προσπάθεια αυτή.

Αγωνιστικά, κατά διαστήματα είδαμε καλό ποδόσφαιρο και ο αγώνας έληξε 2-1 υπέρ του Ολυμπιακού με σκόρερ τους Núñes και LuaLua. Νωρίτερα ο Ερυθρός Αστέρας είχε προηγηθεί με 1-0, με υπέροχο γκολ του Milijas, που χειροκροτήθηκε από όλο το γήπεδο.

Σημ. Η εθνική μας τα κατάφερε μια χαρά απέναντι στην Νορβηγία. Η ισοπαλία είναι ένα καλό αποτέλεσμα, που μας διατηρεί στην κορυφή του ομίλου. Εύγε!

Για την Ζαχάρω

Δεν Θα μπορούσα να λείψω με τίποτα. Δεν ξεχνώ την φιλοξενία στην Ζαχάρω και το πόσο το όμορφο τοπίο με ηρέμησε και με ξεκούρασε. Ας βοηθήσουμε όλοι, να ξαναγίνει η Ζαχάρω αυτό που ήταν. Συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό (και στους Παναθηναικό, Ηρακλή και Πανιώνιο για το παρόμοιο φιλικό) για την πρωτοβουλία τους, καθώς επίσης και στο Ερυθρό Αστέρα που έδωσε όλα τα χρήματα που δικαιούται από τα τηλεοπτικά δικαιώματα στους πυρόπληκτους.

Απόψε λοιπόν θα είμαι εκεί!

Σημ. Καλή επιτυχία στην εθνική μας, που απόψε θα παίξει με μαύρα περιβραχιόνια, στον αγώνα με την Νορβηγία που αρχίζει στις 20:00.

Στο Camp Nou για το Joan Gamper

Το ταξίδι για το Joan Gamper το είχα απωθημένο. Την πρώτη φορά που ταξίδεψα στην Βαρκελώνη πριν τέσσερα χρόνια, έτυχε η πτήση της επιστροφής να είναι την ίδια μέρα με τον αγώνα με την Boca Juniors για τον ίδιο θεσμό. Τότε είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου πως κάποτε θα ήμουν και εγώ μέσα στο γήπεδο στην παρουσίαση της ομάδας.
Αυτήν τη φορά, όλα ήταν ιδανικά για τον φετινό αγώνα εναντίον της Ιντερ. Υπήρχε ελεύθερος χρόνος, φθηνά αεροπορικά εισιτήρια, προσκλήσεις από τον σύλλογο και πάνω απ' όλα ατελείωτη διάθεση!
Ξεκίνησα κατά τις έντεκα από το ξενοδοχείο στο Liceu για να παραλάβω τις προσκλήσεις για τον αγώνα. Στην Collblanc πολλοί ήταν αυτοί που έψαχναν τον δρόμο για το γήπεδο.Μετά από αρκετό περπάτημα, έφτασα στα γκισέ της εισόδου 5, από όπου έπρεπε να παραλάβω τις προσκλήσεις.
Στην ουρά για τις penyes υπήρχαν ήδη αρκετοί που περίμεναν. Κάποιος από πίσω μου, βλέποντας τον χάρτη της χώρας στο μπλουζάκι του συνδέσμου μας, κάνοντας μαύρο χιούμορ, ρώτησε αν ο χάρτης είναι κόκκινος λόγω της φωτιάς. Δεν μπήκα καν στον κόπο να του απαντήσω. Παραλαμβάνω τις προσκλήσεις σε έναν φάκελο και μπαίνω στο περιβάλλοντα χώρο του Camp Nou. Χιλιάδες κόσμος έχει μαζευτεί και περιμένει την αναχώρηση της ομάδας από το γήπεδο, μετά την πρωινή προπόνηση. Ακούω χειροκροτήματα και επευφημίες κάθε φορά που κάποιος παίκτης κάνει την εμφάνιση του. Προλαβαίνω να δω τον Φρανκ Ράικαρντ να μπαίνει τελευταίος στο λεωφορείο. Οι παίκτες πίσω από τα τζάμια χαιρετούν και σιγά σιγά το λεωφορείο αποχωρεί.Έξω από την είσοδο του μουσείου υπάρχει μια έκθεση φωτογραφίας της UNICEF για τα παιδία της Αφρικής που πάσχουν από AIDS. Υπάρχει κάποια επίσημη εκδήλωση γιατί υπάρχουν πολλές κάμερες τριγύρω.Η μπουτίκ είναι γεμάτη από κόσμο που αγοράζει προϊόντα του συλλόγου και βγάζει φωτογραφίες μπροστά στις εμφανίσεις του Ροναλντίνιο και του Ανρί. Υπάρχει ένα καινούριο κιόσκι που με την βοήθεια της τεχνολογίας μπορείς να βγεις φωτογραφία με όποιο αστέρι της ομάδας θέλεις μέσα στον αγωνιστικό χώρο του Camp Nou.Αρχίζει να με κόβει η πείνα και αποφασίζω να πάω για φαγητό στο "Πικάντικο Σαλιγκάρι" που βρίσκεται κοντά στο γήπεδο και το οποίο είχαμε επισκεφθεί στην προηγούμενη εκδρομή μας. Οι εικόνες είναι οι ίδιες με την προηγούμενη φορά. Οι ίδιοι σερβιτόροι που τρέχουν πανικόβλητοι, παππούδες και γιαγιάδες με τα εγγόνια τους που τρώνε ενώ η φετινή ομάδα έχει ήδη αναρτηθεί πάνω από το μεγάλο τραπέζι που είχαμε φάει πέρσι όλοι μαζί. Απολαμβάνω το γεύμα μου και περιμένω για το γλυκό όταν ο "Παππούς της Μπάρσα" ή "L'avi Culé" κάνει την εμφάνιση του. Όλοι σπεύδουν να τον χαιρετήσουν και βγαίνουν φωτογραφίες μαζί του. Τρώω το γλυκό μου και ζητάω να τον βγάλω μια φωτογραφία για την ιστοσελίδα του συνδέσμου μας. Σηκώνεται αμέσως, φοράει το σκουφάκι του και μου ζητάει να βγούμε μαζί.
Στον δρόμο για το ξενοδοχείο η Άννα μου στέλνει μήνυμα πως όλες οι εκδηλώσεις ματαιώθηκαν λόγω του θανάτου του Puerta. Μιλάμε στο τηλέφωνο και αποφασίζουμε να συναντηθούμε στις 20:30.Έχω ξανασυναντήσει την Άννα πριν δύο μέρες και αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πιο εύκολα για το σημείο συνάντησης και την "αναγνώριση". Παίρνουμε μαζί το μετρό, στην γνωστή διαδρομή. Φτάνουμε αρκετά νωρίς στο γήπεδο και βρίσκουμε τις θέσεις μας σχετικά εύκολα. Καθόμαστε πίσω από το τέρμα, αρκετά πίσω, και δεν μπορούμε να δούμε τις γιγαντοοθόνες λόγω του σκέπαστρου. Οι μικρές οθόνες που έχουν μπει γι' αυτόν το λόγο, παραμένουν κλειστές! Η Άννα είναι πλήρως ενημερωμένη για τα της ομάδας! Το γήπεδο είναι γεμάτο και κόρνες ακούγονται όταν η ομάδα μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο για την προθέρμανση. Ένα πανό στα δεξιά μας γράφει "κολακευτικά" λόγια για τον Figo.Πριν το παιχνίδι, ένα μεγάλο πανό στην μνήμη του Nicolau Casaus ξεδιπλώνεται στο κέντρο του γηπέδου. Οι Boixos Nois μπροστά μας σηκώνουν ένα μεγάλο μαύρο πανό για τον Casaus και ένα κόκκινο μικρότερο για τον Puerta. Οι ομάδα μας μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο κρατώντας ένα πανό με το πρόσωπο του Puerta ενώ οι παίκτες μας φοράνε μπλούζες της Σεβίλλης με το όνομα και το νούμερο του πρόωρα χαμένου παίκτη. Όλο το γήπεδο κρατάει ενός λεπτού σιγή για τις δύο απώλειες και το παιχνίδι ξεκινάει.Η ομάδα μας παίζει σαρωτικά. Δεν υπάρχουν περιθώρια κριτικής μιας και η Ίντερ έπαιξε σαν μικρή ομάδα. Τρία πράγματα συγκρατώ περισσότερο. Στο γκολ του Τουρέ, βλέπω την τρύπα που υπάρχει από την απέναντι εξέδρα που κάθομαι και πανηγυρίζω λίγο πρόωρα γιατί είναι εμφανής η κατάληξη του σουτ. Οι καρδιές όλων πάνε να σπάσουν όταν ο Ετό πέφτει κάτω. Μπροστά μας ο Μόττα σκοράρει το τελευταίο του γκολ για τον σύλλογο και η Άννα το χαίρεται ιδιαίτερα!

Ο αγώνας λήγει, γίνεται μια απλή απονόμη και χιλιάδες κόσμου ξεχύνεται προς το μετρό που λόγω του αγώνα λειτουργεί μέχρι τη μία το βράδυ. Αποχαιρετώ την Άννα στην Catalunya, πίνω μια μπύρα στο γνωστό ιρλανδέζικό μπαρ για τα επινίκια και πηγαίνω στο ξενοδοχείο.Τελειώνοντας, θέλω να ευχαριστήσω πολύ την Penya και τον σύλλογο για τις προσκλήσεις και την Άννα για την καλοσύνη που είχε να διαθέσει τον χρόνο της. Εύχομαι να ξανασυναντηθούμε σύντομα και επίσης εύχομαι την επόμενη φορά να είμαστε ακόμα πιο πολλοί γιατί πραγματικά η εμπειρία αξίζει τον κόπο.

Σημ. Το πάρον δημοσιεύτηκε στο site της Penya Barcelonista d'Atenes. Τις επόμενες ημέρες, παράλληλα με τα επίκαιρα θέματα (εκλογές έχουμε, δεν θα κράξω;) θα γράψω για αυτά που είδα στις διακοπές μου και υπόσχομαι πολλές φωτογραφίες.

Τι θέλει να πει η όμορφη ποιήτρια;

Κι έλεγα να δώσω εξετάσεις για το proficiency τον Δεκέμβρη, αλλά δεν τα πιάνω όλα όσα λέει η δεσποινίς...Να τ' αφήσω λέτε;

Οργή

Όσο η φωτιά έκαιγε την χώρα μας εγώ ήμουν μακριά, σε έναν τόπο με καταπράσινα πάρκα παντού μέσα στην πόλη. Κάθε πρωί, στο γκισέ της ρεσεψιόν του ξενοδοχείου που έμενα, διάβαζα στην πρώτη σελίδα των διεθνών νέων της La Vanguardia για την φωτιά που κατέστρεφε τα πάντα. Κάθε βράδυ έμπαινα στα ελληνικά ενημερωτικά σάιτ για να δω τι νεώτερα υπήρχαν.
Το δεύτερο πρωινό διάβασα ένα άρθρο στην εφημερίδα με τίτλο "Πολλά F16, λίγα αεροπλάνα πυρόσβεσης". Θεωρούσα πως μέχρι να γυρίσω θα μου είχαν φύγει τα αισθήματα οργής που ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Άλλα για μέρες, σκέψεις τριγυρνάνε και δεν φεύγουν.
Η καταστροφή που έγινε, τι διαφορά έχει από μια καταστροφή που θα βιώναμε από έναν πόλεμο; Οι μίζες που πήρατε για τα F16, νόμιμες και παράνομες, ήταν τόσο μεγαλύτερες από αυτές των Canadair, που δεν άξιζε να ασχοληθείτε για την αγορά των δεύτερων; Όλοι εσείς που δεν προσλαμβάνατε προσωπικό για την πυροσβεστική όλα αυτά τα χρόνια, νιώθετε καθόλου ένοχοι; Όλοι εσείς που λέτε πως ανήκουμε στην Δύση και έχουμε ανθηρή και δυνατή οικονομία, πως αισθάνεστε που ζητιανεύατε για ένα ελικόπτερο ή για έναν δασοπυροσβέστη από οπουδήποτε; Όλοι εσείς που καταφέρατε με τις συνεχείς μειώσεις θητείας, για ψηφοθηρία, να κάνετε τον στρατό ανίκανο να βοηθήσει στο παραμικρό σε αυτήν την καταστροφή, πως νιώθετε; Όλοι εσείς, που όλα αυτά τα χρόνια νομιμοποιούσατε τα αυθαίρετα κτίσματα, πάλι για ψήφους, και δώσατε πράσινο φως για νέους εμπρησμούς, πως νιώθετε; Εσείς οι δύο, που δεν μπορείτε να συντονίσετε τίποτα, γιατί δεν γουστάρετε ο ένας τον άλλον, γιατί δεν παίρνετε τον πούλο; Κι αν δεν το κάνετε μόνοι σας, γιατί δεν σας διώχνουν, αυτοί που σας διόρισαν σ' αυτές τις υπεύθυνες θέσεις;
Όλοι εσείς που κυβερνάτε για 30 χρόνια τον τόπο, αν έχετε λίγη τσίπα, μην κατεβείτε στις εκλογές. Γιατί οι πράξεις σας, έχουν φέρει την χώρα στα μαύρα χάλια που είναι. Όλοι εμείς που σε λίγες μέρες θα κληθούμε να ψηφίσουμε, αν έχουμε λίγη τσίπα, ας μην ψηφίσουμε αυτούς που κάνουν περιοδείες-παρωδίες συμπαράστασης, ενώ ήξεραν από πριν τι έπρεπε να γίνει για να αποφύγουμε την καταστροφή.
Και για τον χοντρό-μαλάκα που λέει πως η Αθήνα δεν θέλει ένα μεγάλο πάρκο, αλλά ένα μισό πάρκο και δέκα μικρότερα στο κέντρό της πόλης, θέλω να του πω πως η Αθήνα θέλει και ένα ΜΕΓΑΛΟ πάρκό και ΔΕΚΑ μικρότερα στο κέντρο της πόλης. Ας αφήσει τις μελέτες του κώλου που φτιάχνει με την φαντασία του με στόχο την κονόμα και ας χρησιμοποιήσει λίγο το Google Earth, για να δει πως είναι τα πάρκα διαρθρωμένα στον ιστό των μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων. Και αν δεν βρίσκει λεφτά για να τα κάνει όλα αυτά, ας κόψει τα χρήματα για τα κόμματα, για αρχή. Έτσι κι αλλιώς, αποδεδειγμένα, τα παίρνουν από αλλού.
Ουστ!

Αγαπημένη μου Βαρκελώνη...

Αγαπημένη μου Βαρκελώνη,

Η μικρή μου βαλίτσα γέμισε και η senyera είναι μέσα. Το ίδιο και η μπλούζα του FC Barcelona. Αύριο το πρωί θα βρίσκομαι και πάλι στους δρόμους σου. Θα χαζέψω τα κτίρια σου. Θα θαυμάσω την ομορφιά σου. Θα ξαποστάσω στα πάρκα σου. Θα φωνάξω για την ομάδα σου. Θα γίνω ένας γλάρος στην όμορφη σου θάλασσα (που λέει και το τραγούδι). Πέρασε 1,5 χρόνος από την τελευταία φορά. Τότε ήμασταν μία μεγάλη παρέα που ζούσαμε το όνειρό μας. Αυτήν τη φορά θα είμαι μόνος. Τρίτη και καλύτερη (ή φαρμακερή).

Αγαπημένη μου Βαρκελώνη, επιτέλους ξαναέρχομαι....

Έχεις νιώσει;

-Έχεις κάποτε συναντήσει δυο μάτια ,και να νιώσεις πως σε κοίταζαν μέχρι την ψυχή σου; Έχεις νιώσει το στήθος σου και το στομάχι σου και την καρδιά σου να είναι ένα κουβάρι που γυρίζει γύρω γύρω σαν κάδος πλυντηρίου σε χαμηλές στροφές; Έχεις νιώσει απέραντη θλίψη που αυτά τα μάτια θα φύγουν. Και δεν πρέπει και δεν θα τα ξαναδείς, αν και θα σκότωνες γι' αυτό; Έχεις σκεφτεί πως θα τα παρατούσες όλα κι όλους γι’ αυτά τα μάτια; Έχεις νιώσει πως κάθε βλέμμα ήταν σαν να μιλάει. Σαν να σου λέει αυτό που ήθελες να ακούσεις για χρόνια, αλλά δεν θα στο πει ποτέ, γιατί έτσι είναι οι συνθήκες. Έχεις νιώσει;
-Το ένιωσα και με στοιχειώνει. Πέρασε τόσο λίγος καιρός και δύο όνειρα με έχουν βασανίσει ήδη. Εύχομαι η καθημερινότητα να επανέλθει γρηγορότερα από συνήθως.

Η καντίνα του σκύλου

Γύρισα. Δύο μέρες είμαι σε κώμα. Είναι σαν όλος ο ύπνος που χάθηκε τον χειμώνα, να αναπληρώνεται. Σήμερα αποφάσισα να γράψω για την καντίνα του σκύλου.

Η καντίνα του σκύλου λοιπόν, βρίσκεται στην Ζαχάρω, δίπλα στην πανέμορφη παραλία και λίγο πιο μακριά από το παρά θιν' αλός. Κάθε μεσημέρι (γιατί για να ξυπνήσουμε νωρίς το πρωί ήταν λίγο δύσκολο) και μετά το φαγητό κατεβαίναμε στην καντίνα για να πιούμε το καφεδάκι μας. Οι τιμές συγκλονιστικές (φραπέ με μπέιλις μόνο 2 αφρό) και η μουσική άπαικτη. Κουτσομπολιό και κράξιμο, γι' αυτούς που λατρεύουμε να κράζουμε και οφθαλμόλουτρο οι αγαπημένες ασχολίες μας. Ντόπιοι πιτσιρικάδες παίζουν μπουγέλο και τάβλι. Το "Φως" είναι το ευαγγέλιο και εξαντλείτε από νωρίς!

Το βραδάκι πάλι, οι πρωινοί θαμώνες βγάζουν τα μαγιό τους και όμορφα ντυμένοι επιστρέφουν για το ποτό τους. Μια μικρή παρέα των 2 ατόμων μπορεί να καταλήξει να γίνει μια μεγάλη των 20 που κάθονται σε έναν μεγάλο κύκλο. Κάτι σαν τους ιππότες της στρογγυλής τραπέζης. Η μουσική παραμένει άπαικτη και κάθε βράδυ είναι διαφορετική (κάτι που σπάνια βλέπεις σε μαγαζιά της Ίου ή της Κέρκυρας), σε χαμηλή ένταση που χαλαρώνει και δεν σου σπάει τ' αρχίδια. Η καντίνα κλείνει αργάμιση (ο Β. με τον Φ. έφυγαν στις 07:30 κάποια μέρα).
Άρα, αν βρεθείτε στα εκεί μέρη, να πάτε και στην Καντίνα του σκύλου!

Μείον ένα!

Αυτό το αντιαισθητικό πράγμα που βλέπετε στην φωτογραφία, μέχρι και πριν λίγες ώρες ήταν κομμάτι του εαυτού μου. Σήμερα λοιπόν, μετά από μέρες αφόρητου πόνου αποφάσισα να το αποχωριστώ! Είναι ο μεγάλος, πρώην όμορφος και νυν κατεστραμμένος φρονιμίτης μου!

Άρα, η συμβουλές της ημέρας είναι να βουρτσίζετε καθημερινά τα δοντάκια σας και να πηγαίνετε κάθε έξι μήνες στον οδοντογιατρό για να μην πονάτε και χάνετε τα δοντάκια σας όπως εγώ (παρακαλώ τον Οδοντιατρικό Σύλλογο Πειραιά να φροντίσει για την προμήθεια μου)!

Σήμερα αρχίζει η άδεια μου επίσης. Τελείωσα με τους ηλίθιους στην δουλεία, αφού πρώτα κατάφεραν να με εκνευρίσουν αφόρητα (η παράδοση της τελευταίας μέρας σπαζαρχιδισμού συνεχίστηκε και φέτος)!

Λέτε τώρα που έβγαλα τον φρονιμίτη να γίνω άτακτος πάλι;

Mahatma Gandhi

"Happiness is when what you think, what you say, and what you do are in harmony."

Βου βου τα αεροπλάνα, για διακοπές έκανα πλάνα!

Όπως θα ξέρετε, εδώ και καιρό είναι καλοκαίρι! Και το καλοκαίρι συνήθως πάμε διακοπές! Έτσι και 'γω σαν μικρό παιδί ετοίμασα τις διακοπές μου! Από 15 έως και 19 Αυγούστου θα βρίσκομαι στην Ζαχάρω και πάλι! Στις 20 με 25 έχω κενό. Από 25 μέχρι 30 Αυγούστου θα είμαι (τρίτη φορά και φαρμακερή) στην πιο όμορφη πόλη του κόσμου! Βαρκελώνη!!!!

Για το κενό πείτε καμία ιδέα (αν έχει μείνει κανείς στην πόλη για να κάνει και σχόλιο). Θέλω ένα μέρος κοντά, να μην θέλει πλοίο (μην χάσουμε και την βραδυνή πτήση στις 25 λόγω ανέμων στα πελάγη) και να έχει θάλασσα! Αν δεν σκεφτείτε κάτι, θα μείνω σπίτι και θα βάψω!

Σημ. Ο τίτλος του σημερινού ποστ είναι εμπνευσμένος από τον μεγάλο ποιητή Ιούλιο! Το σμαραγδένιο νησί του Θείου θα με περιμένει μέχρι του χρόνου...

The wild ones

...And its a shame the plane is leaving on this sunny day...

Για δύο ευρώ στου Ξεζουμίδη!

Κι όμως! Υπάρχουν σήμερα εργοδότες που πληρώνουν την υπερωριακή εργασία με 2 ευρώ την ώρα! Κι όμως! Δίνοντας 60 λεπτά από την ζωή σου παίρνεις το κέρμα της φωτογραφίας! Τόσο κοστολογούν μια ολόκληρη ώρα από τον ήδη περιορισμένο ελεύθερο χρόνο σου. Το εργοστάσιο του Ξεζουμίδη δεν έκλεισε ποτέ! Φτιάχτηκε για μια ταινία του μεγάλου Θανάση Βέγγου για να μείνει. Αυτή είναι η δυνατή ελληνική οικονομία! Αυτή είναι η ευημερία των αλογοσκούφηδων! Εσείς ρε εργοδότες και εσείς ρε αλογοσκούφηδες, τόσο πληρώνεστε την ώρα;

Χίλια μπράβο σ' αυτόν που αρνήθηκε να εργαστεί για να πάρει τα κέρματα! Όσο γι' αυτόν που τα πρόσφερε, δύο να είναι οι ώρες του σε κρεβάτι με ορό! Και αναρωτιέμαι, αν ο γιατρός που θα τον έχει στο κρεβάτι γι' αυτές τις δύο ώρες, θα δεχθεί την αμοιβή-φακελάκι των 4 ευρώ.

Ο θάνατος του Βίκτωρα

Μπορεί ένα μικρό μπλε πλασματάκι που ζει μέσα στο νερό, να κάνει έναν γάιδαρο με μεγάλα αυτιά, όπως εγώ, να κλαίει με μαύρο δάκρυ; Μπορεί! Με τον θάνατο του.
Και εξηγώ. Ο Βίκτωρας ήταν ένα μικρό μπλε ψάρι. Ζούσε σε μια μικρή γυάλα και το μόνο που ζήταγε ήταν λίγη τροφή, να του ανανεώνεις λίγο το νερό και να θαυμάζεις την ομορφιά του, ενώ κολυμπούσε γύρω-γύρω.
Ήμουν ο νονός του Βίκτωρα. Τον βάφτισα έτσι από τον Βίκτωρα τον Βαλντέζ, τον τερματοφύλακα της Μπαρσελόνα. Σαν νονός, ανέλαβα για είκοσι περίπου μέρες να φροντίζω τον Βίκτωρα, όταν η Χριστίνα έφυγε για το χωρίο της. Ήταν το πρώτο ζωντανό πλάσμα που έμεινε στο σπίτι μου (κάπου-κάπου πέρναγε και καμία κατσαρίδα, αλλά δεν έμενε ποτέ μόνιμα εδώ).
Πολλές φορές καθόμουν και τον χάζευα. Κι εκείνος ερχόταν και με χάζευε επίσης. Μετά κρύβονταν πίσω από το μεγάλο κοχύλι, η κατέβαινε χαμηλά στα βραχάκια του. Είχε πολύ πλάκα όταν τον τάιζα!
Δεν κατάφερα να τον βγάλω μια φωτογραφία της προκοπής! Κρίμα! Γιατί σήμερα ο Βίκτωρας πέθανε. Εδώ και πέντε μέρες που τον επέστρεψα στην Χριστίνα, δεν έτρωγε. Παρέμενε ακίνητος και άκεφος για πολύ ώρα. Το είχα μάθει και σήμερα έστειλα μήνυμα στην Χριστίνα, να ξυπνήσει και να ταΐσει τον Βίκτωρα. Η Χριστίνα μου είπε πως πέθανε και εγώ έβαλα τα κλάματα. Δεν ξέρω γιατί. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Όταν διάβασα το μήνυμα, ένιωσα πρώτα κάτι να σπάει μέσα στο στήθος μου. Μετά με πήραν τα ζουμιά. Για κανένα δίωρο δεν μιλούσα σε κανέναν και συνέχιζα να δακρύζω. Περίεργο...
Ποτέ μου δεν φοβήθηκα τον θάνατο. Τον δικό μου θάνατο. Πολλές φορές πριν κοιμηθώ σκέφτομαι πόσες φορές έχω βρεθεί σε κίνδυνο, πόσο μακριά έχω βρεθεί από την ασφάλεια του σπιτιού μου και μετά λέω πως "Είδες; Τώρα είσαι εδώ. Στο αναπαυτικό κρεβάτι σου." Αυτό που φοβάμαι πολύ είναι ο θάνατος των άλλων. Φοβάμαι τον θάνατο των ανθρώπων που αγαπώ πολύ. Φοβάμαι τον θάνατο της ομορφιάς. Φοβάμαι τον θάνατο της απλότητας.
Τις τελευταίες φορές που έκλαψα πριν τον θάνατο του Βίκτωρα, ο λόγος ήταν πάντα ο ίδιος (αν εξαιρέσουμε μια φορά που έκλαιγα από τα νεύρα μου για κάποιον). Είδα στην τηλεόραση δελφίνια που είχαν βγει στην ξηρά και άνθρωποι προσπαθούσαν να τα σπρώξουν πίσω στην θάλασσα. Πως επιτρέπει ο Θεός (αν υπάρχει) να αφήνει τόσο όμορφα πλάσματα να πεθαίνουν; Και αφήνει τα καθάρματα γύρω μας να επιβιώνουν;
Ο Βίκτωρας και οι μικρές λεπτομέρειες του θα μου μείνουν σαν μια όμορφη ανάμνηση. Ένα μικρό γλυκό πλασματάκι, που χωρίς να λέει λέξη, σου προσφέρει τόση ηρεμία και ευτυχία. Καλό ταξίδι στον ιχθυοπαράδεισο, Βικτωράκο, ψαράκι μου! :´(

Σημ. Για όσους σκεφτούν ότι λάλησα και ότι κάνω λες και πέθανε άνθρωπος, θα απαντήσω πως έχετε δίκιο εν μέρει, αλλά στ' αλήθεια υπάρχουν άνθρωποι που αξίζουν λιγότερο από τον Βικτωρα. Στην φωτογραφία, επάνω, ένας μακρινός, κόκκινος ξάδελφος του Βίκτωρα.

Ο κεφάτος και ο συλλέκτης-μαλάκας (περί Βερόπουλων)

Υπήρχε κάποτε μια διαφήμιση στην τηλεόραση του Βερόπουλου. Μία χαζοχαρούμενη έβγαινε από ένα κατάστημα της αλυσίδας με ένα καρότσι γεμάτο ψώνια και τραγούδαγε "Είμαι κεφάτη, γυρίζω απ' του Βερόπουλου!". Ο μέγας Γιάννης Ζουγανέλης, σε μια από τις εκπομπές που έκανε τότε, έβαλε μια επίσης χαζοχαρούμενη να τραγουδάει το ρεφρενάκι και μετά εμφανίζονταν ο ίδιος, φορώντας ένα κουστούμι, κρατώντας πούρο και έλεγε "Είμαι κεφάτος γιατί είμαι ο Βερόπουλος". Η τέλεια (και ίσως πρώτη) παρωδία διαφήμισης!
Τι κάνουμε τελικά με την ζωή μας; Είμαστε καταναλωτές; Ή μήπως είμαστε συλλέκτες; Έχουμε χάσει πλέον την ουσία και το μέτρο. Κάποτε οι άνθρωποι, είχαν συλλογές με δίσκους, με βιβλία, με γραμματόσημα ή με νομίσματα. Όλα τα αποκτήματα της συλλογής τους τα πλήρωναν μέχρι τελευταίας δεκάρας, με χρήματα που μάζευαν σιγά-σιγά.
Μικροί όταν ήμασταν, με τον γείτονα μου τον Κ., αγοράζαμε μισό-μισό έναν δίσκο. Αν ο καλλιτέχνης που επιλέγαμε ήταν πιο αγαπημένος σε μένα, κρατούσα εγώ τον δίσκο, με την υποχρέωση να του γράψω, σε μια κασέτα μετάλλου ή χρωμίου, ένα αντίγραφο. Και το αντίθετο φυσικά. Ο Κ. μάζευε τα Pixel και 'γώ τα Micromad, για να παίρνουμε και τα δύο μηνιαία περιοδικά υπολογιστών που κυκλοφορούσαν τότε.
Τώρα οι εφημερίδες γεμίζουν τις ταινιοθήκες μας, τις δισκοθήκες μας, τις βιβλιοθήκες μας. Μας προσφέρουν ρούχα, αξεσουάρ, πετσέτες, αρώματα, μικροηλεκτρικές συσκευές, ρολόγια...
Χιλιάδες Βερόπουλοι έχουν ξεφυτρώσει. Όλοι κεφάτοι!
Όλοι μας φορτώνουν με ένα σωρό αηδίες σε σχετικά φθηνή τιμή. Στην ζωή μου είχα δει μόνο ένα James Bond (με είχε χώσει ο ψηλός να πάμε στο σινεμά στην Ζέα) με τον Τίμοθι Ντάλτον. Δεν τα έβλεπα γιατί τα θεωρούσα αηδία. Έλα που τώρα έχω όλη την σειρά από το Έθνος! Τι σκατά θα τα κάνω; Μήπως υπάρχει χρόνος η διάθεση να τα δω; Εδώ δεν έχω δει ακόμα τις σειρές του Charlie Chaplin και του Alfred Hitchcock (θεοί και οι δύο).
Τριάντα ένα κανάλια στην τηλεόραση μου που κάθε βράδυ, αντί να παίζουν τον εθνικό ύμνο, να βγάζουν μια βινιέτα με το σήμα τους και μετά τα "μαμούνια" (έτσι λέγαμε μικροί τα ασπρόμαυρά στίγματα που "μάλωναν" στην οθόνη όταν τελείωνε το πρόγραμμά, κάτι που ο ανιψιός μου δεν θα δει ποτέ!), μας πουλάνε όργανα γυμναστικής που θα μας κάνουν Σβαρτσενέγκερ, βιβλία (οι Έλληνες είναι οι θεοί που δημιούργησαν τον κόσμο), κρέμες που αδυνατίζουν, ομορφαίνουν και θεραπεύουν πάσα νόσο και μαλάκυνση, αυτόματους βαφείς νυχιών, πριόνια, σκερπάνια, δράπανα, σφυριά, κατσαβίδια.... κι άλλοι τηλεΒερόπουλοι! Με καθημερινή πλύση εγκεφάλου-προπαγάνδα πουλάνε όλα τα "μαγικά" προϊόντα τους σε μοναδική αποκλειστικότητα!
Εκπτώσεις τσεκουράτες, εγγύηση φθηνότερης τιμής, save Alekos και τρεχάτε κόσμε! Κι άλλοι Βερόπουλοι που αφού μας εξόπλισαν το σπίτι με τα πάντα, φέρνουν τις νέες τεχνολογίες που όλοι πρέπει να αποκτήσουμε! Πάρε μια πλάσμα των 36 ιντσών. Τσάμπα είναι! Και εκεί θα βλέπεις τους Βερόπουλους των καναλιών που θα σου προσφέρουν όνειρο και ελπίδα ότι και συ μπορείς να γίνεις πλούσιος, αρκεί να είσαι τυχερός ή να έχεις τις ικανότητες του μάντη Κάλχα. Θα βλέπεις πόση δυστυχία υπάρχει γύρω σου, με χωρισμένους που μαλώνουν δημόσια και με ψώνια που νομίζουν πως έχουν την φωνή του Καζαντζίδη και το ταλέντο του Φρανκ Σινάτρα. Θα νιώσεις καλύτερα, αφού δεν είσαι σαν και αυτούς. Θα βλέπεις δημοσιογράφους να παίρνουν συνεντεύξεις-αγιογραφίες από πολιτικούς και καλλιτέχνες που πιθανόν σε έναν χρόνο κονομάνε, όσα εσύ σε όλη σου την ζωή. Καμία ενοχλητική ερώτηση λόγω σεβασμού προς τον προσκεκλημένο. Θα βλέπεις κλοτσοσκούφι από το χειρότερο πρωτάθλημα της Ευρώπης, ζωντανά από προκάτ γήπεδα-στολίδια του κώλου και τις ευρωπαϊκές "πορείες" των ελληνικών ομάδων που για χάρη τους κυκλοφορούν δέκα (;) αθλητικές εφημερίδες (με την ευκαιρία, το πρώτο μπουρδέλο, ο ΟΦΗ, τελείωσε από την Ευρώπη, αφού αποκλείστηκε από την πανίσχυρη Τομπόλ Κοστανάι του Καζακστάν με δύο ήττες). Θα βλέπεις βίντεο κλιπ από κομμάτια που ποτέ δεν θα γίνουν κομμάτι της ψυχής σου, γιατί έχουν ημερομηνία λήξης.
Θα ξεχάσεις να μαγειρεύεις! Χιλιάδες ΝτελιΒερόπουλοι θα σου προσφέρουν ότι έδεσμα θέλεις στο σπίτι σου, ζεστό και προσεγμένο! Πίτσα, σουβλάκι, σαλάτα, μαγειρευτό φαγάκι, αναψυκτικά και ποτά και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς στο τραπέζι σου σε είκοσι λεπτά. Αν βαριέσαι να πας και στο περίπτερο, ο ΝτελιΒερόπουλος θα σου φέρει τσιγάρα, σοκολάτα ή τσίχλες. Αν πάλι θέλεις κάτι άλλο εκτός από φαγητό, υπάρχουν ΝτελιΒερόπουλοι για όλα τα γούστα. Ψιλικατζίδικα, σούπερ μάρκετ, μανάβικα και καταστήματα υψηλής τεχνολογίας, με ένα τηλεφώνημα θα στα φέρουν όλα στην πόρτα σου. Και πριν πας στην δουλειά σου, οι ΤαχυΒερόπουλοι θα σου ετοιμάσουν σάντουιτς, καφέ και τυρόπιτες για κολατσιό.
Κάθε γωνιά και μια ευκαιρία! Χιλιάδες ράφια σε καταστήματα φορτωμένα με ένα σωρό προϊόντα για την ευτυχία μας και για μια καλύτερη ζωή. Χιλιάδες τόνοι εντύπων με προσφορές και διαφημιστικά έξω από τις πόρτες μας. Ντουλάπια και ραφιέρες στα σπίτια μας γεμάτα με αντικείμενα, που όταν ψοφήσουμε, τα παιδιά μας θα τα πετάξουν στα σκουπίδια και θα λένε "Τι τα κράταγε όλα αυτά ο μαλάκας;"
Μα να μην τα κρατήσω; Πέρασε η εποχή που μαζί με τον bluecros κολλούσαμε την μύτη μας στην τζαμαρία του Άγγελου στην πλατεία Κρήνης, κάθε μέρα, και χαζεύαμε τον Amstrad. Πέρασε η εποχή που περίμενα τρεις ώρες στην αυλή του σπιτιού μου, τον πατέρα του Άγγελου να μου φέρει τον πρώτο μου υπολογιστή (98.000 δραχμές με δόσεις, πράσινη οθόνη. Θα το θυμάμαι για πάντα!) σε ένα κίτρινο στέισον βάγκον. Πέρασε η εποχή που δεν έτρωγα τυρόπιτα στο σχολείο (20 δραχμές είχε) και μάζευα 100 δραχμές συνολικά και με το εικοσάρικο που μου έδινε ο πατέρας μου το Σάββατο, αγόραζα ένα πλέιμομπιλ από το μαγαζί της Κυρα-Σεβαστής και του Κυρ-Κώστα. Πέρασε η εποχή που πήγαινα να βοηθήσω την μητέρα μου στην λαϊκή του Σαββάτου για να μου αγοράσει μεταχειρισμένα τεύχη του Μπλεκ, από τον παππούλη που έστηνε την πραμάτεια του, δίπλα στο φορτηγό που πουλούσε κοτόπουλα Ιωαννίνων. Πέρασε η εποχή της στέρησης! Τώρα μπορώ να αποκτήσω ότι θέλω! Οι κεφάτοι Βερόπουλοι (και οι Κωστόπουλοι και άλλοι πολλοί) με καλούν! Ως συλλέκτης-μαλάκας πρέπει να ακολουθώ, όπως τα ποντίκια ακολουθούν τον τύπο με τον μαγικό αυλό. Ως πότε; Ως σήμερα! Γιατί απόψε, οι κεφάτοι Βερόπουλοι πέθαναν για μένα!

Η ανταμοιβή

Μια δύσκολη βδομάδα πέρασε. Η ζέστη αφόρητη! Η μαλακία σύννεφο! Η μόνη ανταμοιβή κάθε μέρα, το δροσερό αεράκι, ενώ πλησιάζαμε στο Δαφνί με την μηχανή του Κ. μετά το τέλος της βάρδιας στην δουλειά! Η δροσιά που προσφέρει το δάσος δεν αντικαθίσταται από κανέναν ανεμιστήρα και από κανένα κλιματιστικό!Τελικά τα όμορφα πράγματα στην ζωή είναι δωρεάν! Είναι επίσης πολύτιμα! Καλό σαββατοκύριακο!

Ε, και;

Συγκλονισμένη, λένε τα κανάλια, η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση από την συντριβή του πυροσβεστικού αεροσκάφους. Σύγκλιση αρχηγών ζήτησε ο Γιωργάκης και ο "Λευτεριά-στο-Ανατολικό-Τιμόρ" Αλαβάνος!

Ε, και; Και αν συναντηθείτε όλοι οι άσχετοι μαζί τι θα γίνει; Τι είναι δηλαδή οι αρχηγοί των κομμάτων; Οι πάνσοφοι παπαστρούμφηδες; Οι Gandalfs; Τι ξέρετε εσείς δηλαδή από πυρόσβεση και από πτήσεις; Κι αν σας πει κάποιος του λόγους που έπεσε το αεροσκάφος, θα κάνετε τους μηχανικούς ή τους εκπαιδευτές; Ή μήπως θα καταλάβετε λέξη από όσα σας εξηγήσουν για την πτώση;

Το μόνο που θα μπορούσατε να κάνετε είναι να καλέσετε εκπροσώπους των πιλότων και να τους ρωτήσετε τι χρειάζονται για το τεράστιο έργο που επιτελούν. Αλλά ξέρετε πως ότι σας ζητήσουν έχει κόστος. Χρειάζεται χρήματα! Και που να τα βρείτε τα χρήματα για εκεί; Έχετε να αγοράσετε υπουργικά αυτοκίνητα! Έχετε να κάνετε αυξήσεις στους βολευτές (άραγε πόσα παίρνουν για να τα ξύνουν στης βουλής τα έδρανα και πόσα παίρνουν οι πιλότοι μας;)! Έχετε να συντηρήσετε το αεροπλάνο του πρωθυπουργού (για να πηγαίνει απευθείας από το Σεράγεβο στην Ελευσίνα για συμπαράσταση)! Έχετε να πληρώσετε την ετήσια κρατική εισφορά στα κόμματα (για να λειτουργεί σωστά και ευρύθμα η δημοκρατία μας).

Επειδή λοιπόν, δεν πρόκειται να καλέσετε κανέναν που να γνωρίζει το θέμα, βουλώστε το στόμα σας και απλά βγάλτε μια ανακοίνωση που θα εκφράζετε τα συλλυπητήρια σας! Αυτό είναι αρκετό!

Την φωτογραφία την τράβηξα πάνω από την παραλία της Ζαχάρως. Και ενώ όλοι εμείς λιαζόμασταν στον ήλιο, κάποιοι πάσχιζαν να σώσουν τα δάση μας. Για μένα είστε πραγματικοί ήρωες!

Το κομματάκι της πίτας

Πριν μερικά χρόνια, κάποιος γνωστός μου, μου ζήτησε να παρευρεθώ σε ένα συγγενικό του σπίτι, στο οποίο κάποιος πολιτικάντης έκανε μια συνάθροιση. Την συνάθροιση αυτή την είχε διοργανώσει ο ιδιαίτερος του πολιτικάντη, που ήταν επίσης γνωστός του γνωστού μου. Στο σαλόνι υπήρχαν περίπου 25 άτομα. Ο υποψήφιος βολευτής άρχισε να μας μιλάει για το πρόγραμμα του κόμματος του (δεν έχει σημασία ποίος είναι ο υποψήφιος βολευτής και ποίο είναι το κόμμα του αφού όλοι έχουν τις ίδιες πρακτικές) και να λέει διάφορες παρλαπίπες.
Και ενώ σε όλη τη διάρκεια της ομιλίας του μας έλεγε πως δεν θα κάνει ρουσφέτια και πως το κόμμα του θα επιδιώξει την δικαιοσύνη και την αξιοκρατία, προς το τέλος άρχισε να λέει πως "αν βέβαια, μου δώσουν και μένα ένα κομματάκι από την πίτα, εγώ θα το μοιραστώ με τους δικούς μου ανθρώπους, δηλαδή εσάς εδώ". Μας αποκάλεσε μάλιστα και πυρήνα!
Αμέσως μια ηλικιωμένη κυρία του ζήτησε να συνεχίσει τις σπουδές της η εγγονή της στο Μουσικό Λύκειο, στο οποίο ήταν επιλαχούσα. Ο υποψήφιος βολευτής είπε πως αυτό ήταν εύκολο και πως θα κοιτούσε το θέμα προσωπικά. Αλλά αν γινόταν και βολευτής όλα θα ήταν ακόμα πιο εύκολα.
Οι εκλογές έγιναν (εγώ ψηφίζω σε άλλη περιφέρεια, οπότε δεν επέλεξα τον συγκεκριμένο υποψήφιο), η εγγονή δεν μπήκε ποτέ στο Μουσικό Λύκειο, η ηλικιωμένη κυρία βρίζει έκτοτε τον βολευτή, ο ιδιαίτερος πήρε τον πούλο από το πολιτικό γραφείο του βολευτή (ναι! Έγινε ένα από τα 300 καμάρια μας) και αντικαταστάθηκε από πόρνη-ιδιαιτέρα και η ζωή συνεχίζεται.
Ο βολευτής συνεχίζει παράνομα να ασκεί το επάγγελμα του (βλέπε ασυμβίβαστο), χρησιμοποιώντας το όνομα ενός παροπλισμένου συναδέλφου του και βγαίνει συχνά-πυκνά στα ΜΜΕ όπου το παίζει ηθικός και τίμιος.
Τελικά κανένας, πλην του απατεώνα βολευτή, δεν έφαγε το παραμικρό κομματάκι από την πίτα! Αχ αυτή η απληστία σ' αυτήν τη χώρα!

Ο αριστερός με την δεξιά τσέπη

"Κομμουνιστής" που λαμβάνει ενοίκια από πολυκατοικίες, βρίζει τους πασοκτζήδες, όποτε πάμε για καφέ, ως ψευτό-σοσιαλιστές (δεν έχει κι άδικο) και μετά πάει και σηκώνει όλα τα επώνυμα ρούχα από τα μαγαζιά της Ταξιαρχών και της Αθηνάς. Αποφασίζει να επενδύσει το ποσό των 10.000€ (αυτή είναι μόνο η προκαταβολή) σε μια μικρή επιχείρηση γρήγορου φαγητού και να γίνει αφεντικό. Άραγε θα αρχίσει να δίνει μισθούς των 1.000€ στους υπαλλήλους του, όπως απαιτεί το κόμμα;
Γνωρίζω κι άλλους ανθρώπους σαν τον συγκεκριμένο. Όλοι τους φοράνε μια ταμπέλα του αριστερού, του προοδευτικού, του ιδεαλιστή αλλά δεν νομίζω πως κάποτε εργάστηκαν, έστω και για μια ώρα, σε ένα εργοστάσιο ή στην οικοδομή. Δεν νομίζω ότι έχουν κάνει κάποτε χειρονακτική εργασία (εκτός ίσως από το να χτυπήσουν έναν φραπέ στο γραφείο τους ίσως). Δεν ένιωσαν ποτέ την αδικία, την εκμετάλλευση, την ρουφιανιά.
Πραγματικά, δεν τους ζηλεύω αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είναι καθόλου κακό να έχει κάποιος περιουσία. Άλλά εκνευρίζομαι όταν μιλάνε για αδικία στην εργασία, που δεν την έχουν ζήσει ποτέ! Με εκνευρίζει που κάτι για τον μέσο άνθρωπο θεωρείτε ακριβό, γι' αυτούς όχι απλά θεωρείτε φθηνό, αλλά είναι και μαλακία να τους λες πως είναι ακριβό.
Γιατί άλλα λέτε και άλλα κάνετε; Γιατί θέλετε να σας κολλάνε οι γνωστοί σας μια ταμπέλα που δεν σας αντιπροσωπεύει; Μήπως είναι must να είστε επαναστάτες του κόλου;