Ο κεφάτος και ο συλλέκτης-μαλάκας (περί Βερόπουλων)

Υπήρχε κάποτε μια διαφήμιση στην τηλεόραση του Βερόπουλου. Μία χαζοχαρούμενη έβγαινε από ένα κατάστημα της αλυσίδας με ένα καρότσι γεμάτο ψώνια και τραγούδαγε "Είμαι κεφάτη, γυρίζω απ' του Βερόπουλου!". Ο μέγας Γιάννης Ζουγανέλης, σε μια από τις εκπομπές που έκανε τότε, έβαλε μια επίσης χαζοχαρούμενη να τραγουδάει το ρεφρενάκι και μετά εμφανίζονταν ο ίδιος, φορώντας ένα κουστούμι, κρατώντας πούρο και έλεγε "Είμαι κεφάτος γιατί είμαι ο Βερόπουλος". Η τέλεια (και ίσως πρώτη) παρωδία διαφήμισης!
Τι κάνουμε τελικά με την ζωή μας; Είμαστε καταναλωτές; Ή μήπως είμαστε συλλέκτες; Έχουμε χάσει πλέον την ουσία και το μέτρο. Κάποτε οι άνθρωποι, είχαν συλλογές με δίσκους, με βιβλία, με γραμματόσημα ή με νομίσματα. Όλα τα αποκτήματα της συλλογής τους τα πλήρωναν μέχρι τελευταίας δεκάρας, με χρήματα που μάζευαν σιγά-σιγά.
Μικροί όταν ήμασταν, με τον γείτονα μου τον Κ., αγοράζαμε μισό-μισό έναν δίσκο. Αν ο καλλιτέχνης που επιλέγαμε ήταν πιο αγαπημένος σε μένα, κρατούσα εγώ τον δίσκο, με την υποχρέωση να του γράψω, σε μια κασέτα μετάλλου ή χρωμίου, ένα αντίγραφο. Και το αντίθετο φυσικά. Ο Κ. μάζευε τα Pixel και 'γώ τα Micromad, για να παίρνουμε και τα δύο μηνιαία περιοδικά υπολογιστών που κυκλοφορούσαν τότε.
Τώρα οι εφημερίδες γεμίζουν τις ταινιοθήκες μας, τις δισκοθήκες μας, τις βιβλιοθήκες μας. Μας προσφέρουν ρούχα, αξεσουάρ, πετσέτες, αρώματα, μικροηλεκτρικές συσκευές, ρολόγια...
Χιλιάδες Βερόπουλοι έχουν ξεφυτρώσει. Όλοι κεφάτοι!
Όλοι μας φορτώνουν με ένα σωρό αηδίες σε σχετικά φθηνή τιμή. Στην ζωή μου είχα δει μόνο ένα James Bond (με είχε χώσει ο ψηλός να πάμε στο σινεμά στην Ζέα) με τον Τίμοθι Ντάλτον. Δεν τα έβλεπα γιατί τα θεωρούσα αηδία. Έλα που τώρα έχω όλη την σειρά από το Έθνος! Τι σκατά θα τα κάνω; Μήπως υπάρχει χρόνος η διάθεση να τα δω; Εδώ δεν έχω δει ακόμα τις σειρές του Charlie Chaplin και του Alfred Hitchcock (θεοί και οι δύο).
Τριάντα ένα κανάλια στην τηλεόραση μου που κάθε βράδυ, αντί να παίζουν τον εθνικό ύμνο, να βγάζουν μια βινιέτα με το σήμα τους και μετά τα "μαμούνια" (έτσι λέγαμε μικροί τα ασπρόμαυρά στίγματα που "μάλωναν" στην οθόνη όταν τελείωνε το πρόγραμμά, κάτι που ο ανιψιός μου δεν θα δει ποτέ!), μας πουλάνε όργανα γυμναστικής που θα μας κάνουν Σβαρτσενέγκερ, βιβλία (οι Έλληνες είναι οι θεοί που δημιούργησαν τον κόσμο), κρέμες που αδυνατίζουν, ομορφαίνουν και θεραπεύουν πάσα νόσο και μαλάκυνση, αυτόματους βαφείς νυχιών, πριόνια, σκερπάνια, δράπανα, σφυριά, κατσαβίδια.... κι άλλοι τηλεΒερόπουλοι! Με καθημερινή πλύση εγκεφάλου-προπαγάνδα πουλάνε όλα τα "μαγικά" προϊόντα τους σε μοναδική αποκλειστικότητα!
Εκπτώσεις τσεκουράτες, εγγύηση φθηνότερης τιμής, save Alekos και τρεχάτε κόσμε! Κι άλλοι Βερόπουλοι που αφού μας εξόπλισαν το σπίτι με τα πάντα, φέρνουν τις νέες τεχνολογίες που όλοι πρέπει να αποκτήσουμε! Πάρε μια πλάσμα των 36 ιντσών. Τσάμπα είναι! Και εκεί θα βλέπεις τους Βερόπουλους των καναλιών που θα σου προσφέρουν όνειρο και ελπίδα ότι και συ μπορείς να γίνεις πλούσιος, αρκεί να είσαι τυχερός ή να έχεις τις ικανότητες του μάντη Κάλχα. Θα βλέπεις πόση δυστυχία υπάρχει γύρω σου, με χωρισμένους που μαλώνουν δημόσια και με ψώνια που νομίζουν πως έχουν την φωνή του Καζαντζίδη και το ταλέντο του Φρανκ Σινάτρα. Θα νιώσεις καλύτερα, αφού δεν είσαι σαν και αυτούς. Θα βλέπεις δημοσιογράφους να παίρνουν συνεντεύξεις-αγιογραφίες από πολιτικούς και καλλιτέχνες που πιθανόν σε έναν χρόνο κονομάνε, όσα εσύ σε όλη σου την ζωή. Καμία ενοχλητική ερώτηση λόγω σεβασμού προς τον προσκεκλημένο. Θα βλέπεις κλοτσοσκούφι από το χειρότερο πρωτάθλημα της Ευρώπης, ζωντανά από προκάτ γήπεδα-στολίδια του κώλου και τις ευρωπαϊκές "πορείες" των ελληνικών ομάδων που για χάρη τους κυκλοφορούν δέκα (;) αθλητικές εφημερίδες (με την ευκαιρία, το πρώτο μπουρδέλο, ο ΟΦΗ, τελείωσε από την Ευρώπη, αφού αποκλείστηκε από την πανίσχυρη Τομπόλ Κοστανάι του Καζακστάν με δύο ήττες). Θα βλέπεις βίντεο κλιπ από κομμάτια που ποτέ δεν θα γίνουν κομμάτι της ψυχής σου, γιατί έχουν ημερομηνία λήξης.
Θα ξεχάσεις να μαγειρεύεις! Χιλιάδες ΝτελιΒερόπουλοι θα σου προσφέρουν ότι έδεσμα θέλεις στο σπίτι σου, ζεστό και προσεγμένο! Πίτσα, σουβλάκι, σαλάτα, μαγειρευτό φαγάκι, αναψυκτικά και ποτά και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς στο τραπέζι σου σε είκοσι λεπτά. Αν βαριέσαι να πας και στο περίπτερο, ο ΝτελιΒερόπουλος θα σου φέρει τσιγάρα, σοκολάτα ή τσίχλες. Αν πάλι θέλεις κάτι άλλο εκτός από φαγητό, υπάρχουν ΝτελιΒερόπουλοι για όλα τα γούστα. Ψιλικατζίδικα, σούπερ μάρκετ, μανάβικα και καταστήματα υψηλής τεχνολογίας, με ένα τηλεφώνημα θα στα φέρουν όλα στην πόρτα σου. Και πριν πας στην δουλειά σου, οι ΤαχυΒερόπουλοι θα σου ετοιμάσουν σάντουιτς, καφέ και τυρόπιτες για κολατσιό.
Κάθε γωνιά και μια ευκαιρία! Χιλιάδες ράφια σε καταστήματα φορτωμένα με ένα σωρό προϊόντα για την ευτυχία μας και για μια καλύτερη ζωή. Χιλιάδες τόνοι εντύπων με προσφορές και διαφημιστικά έξω από τις πόρτες μας. Ντουλάπια και ραφιέρες στα σπίτια μας γεμάτα με αντικείμενα, που όταν ψοφήσουμε, τα παιδιά μας θα τα πετάξουν στα σκουπίδια και θα λένε "Τι τα κράταγε όλα αυτά ο μαλάκας;"
Μα να μην τα κρατήσω; Πέρασε η εποχή που μαζί με τον bluecros κολλούσαμε την μύτη μας στην τζαμαρία του Άγγελου στην πλατεία Κρήνης, κάθε μέρα, και χαζεύαμε τον Amstrad. Πέρασε η εποχή που περίμενα τρεις ώρες στην αυλή του σπιτιού μου, τον πατέρα του Άγγελου να μου φέρει τον πρώτο μου υπολογιστή (98.000 δραχμές με δόσεις, πράσινη οθόνη. Θα το θυμάμαι για πάντα!) σε ένα κίτρινο στέισον βάγκον. Πέρασε η εποχή που δεν έτρωγα τυρόπιτα στο σχολείο (20 δραχμές είχε) και μάζευα 100 δραχμές συνολικά και με το εικοσάρικο που μου έδινε ο πατέρας μου το Σάββατο, αγόραζα ένα πλέιμομπιλ από το μαγαζί της Κυρα-Σεβαστής και του Κυρ-Κώστα. Πέρασε η εποχή που πήγαινα να βοηθήσω την μητέρα μου στην λαϊκή του Σαββάτου για να μου αγοράσει μεταχειρισμένα τεύχη του Μπλεκ, από τον παππούλη που έστηνε την πραμάτεια του, δίπλα στο φορτηγό που πουλούσε κοτόπουλα Ιωαννίνων. Πέρασε η εποχή της στέρησης! Τώρα μπορώ να αποκτήσω ότι θέλω! Οι κεφάτοι Βερόπουλοι (και οι Κωστόπουλοι και άλλοι πολλοί) με καλούν! Ως συλλέκτης-μαλάκας πρέπει να ακολουθώ, όπως τα ποντίκια ακολουθούν τον τύπο με τον μαγικό αυλό. Ως πότε; Ως σήμερα! Γιατί απόψε, οι κεφάτοι Βερόπουλοι πέθαναν για μένα!