24.11.07

Τι θέλετε επιτέλους από την ζωή μας;


Η ερώτηση αυτή έχει τεθεί εδώ και αιώνες ίσως. Τι θέλουν οι γυναίκες από την ζωή μας τελικά; Τι πρέπει να κάνουμε για να είναι ευτυχισμένες και ικανοποιημένες; Ο Fallen Angel έχει αναπτύξει μια δική του άποψη που την αποδέχονται πολλοί. Κάποιος άλλος είχε πει πως οι γυναίκες είναι σαν τα γραμματόσημα. Όσο πιο πολύ τις φτύνεις, τόσο πιο πολύ κολλάνε.

Συζητούσα με ένα φίλο πριν μερικές μέρες και καταλήξαμε στα εξής συμπεράσματα: Όταν ζητάς κάτι, τις πιέζεις, όταν δεν ζητάς τίποτα είσαι αδιάφορος. Όταν εξαφανίζεσαι μια σε ψάχνουν σαν μανιακές, μια σε γράφουν ολοκληρωτικά. Όταν θέλουν να σου πουν κάτι στο λένε μέσω Λαμίας και με κουίζ. Γενικά η συμπεριφορά των γυναικών είναι λίγο ανισόρροπη. Ο φίλος λέει ότι είναι όλες τους τρελές και αχάριστες και πως γεννήθηκαν για να μας βασανίζουν!

Όλα μοιάζουν σαν μια μάχη ενώ δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Υποτίθεται ότι μια γυναίκα και ένας άντρας αλληλοσυμπληρώνονται, δεν αλληλοσφάζονται. Στον κόσμο των αντρών που η αδρεναλίνη περισσεύει υπάρχουν πολλοί μαλάκες για να τσακωθείς μαζί τους και για να τους κρατάς μούτρα (ή να τους σπάσεις τα μούτρα). Νομίζω πως από τις γυναίκες, που είναι και πιο συναισθηματικές, θα πρέπει να λαμβάνουμε την ηρεμία μετά από μια δύσκολη μέρα στον καθημερινό κόσμο της απληστίας και της μαλακίας που ζούμε. Γίνεται αυτό;

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Αχαχαχααααα. Welcome στο club των αναζητησεων φιλε. Δυσκολο το "θεμα" που επιασες και απο οπου το ακουμπησεις θα λερωθεις. Ναι, ειναι τρελες. Ναι δεν ξερουν τι θελουν. Δεν ξερουν καν αν θελουν κατι απο εμας ή την ζωη μας, εκτος βεβαια απο το φουσκομενο πορτοφολι, και φυσικα το φουσκομενο παντελονι.
Ακου πως εχουν τα πραγματα για να αρχιζεις να βγαζεις μια ακρη σιγα σιγα.
"οταν ο Θεος ενα πρωι, και αφου ειχε τελειωσει με ολες του τις δουλειες, δουλειες του ποδαριου μην φανταστεις τιποτα σοβαρο,καθοταν στο μπαλκονι του και καμαρωνε τον παραδεισσο.
Πηρε ματι καποια στιγμη τον Αδαμ, να παιζει με τα αγαπημενα του ζωα, να τρωει καρπους απο τα δεντρα και να περναει την ζωη του γενικα χαρουμενος και ευτυχισμενος.

Ο θεος εφαγε ενα απιστευτο στραβωμα με αυτο, αισθανθηκε ζηλια, αδικια, και μαλλον λεω εγω, μισος και κακια.
Αναρωτηθηκε, "... δεν μπορει εγω που ειμαι Θεος να εχω ολα τα προβληματα του συμπαντος, και αυτος ο πουστης που ειναι μια τριχα απο τα αρχιδια μου να ειναι στα αρχιδια του ολα και να μην εχει κανενα προβλημα....".
Ετσι καθησε και σκεφτηκε πολυ, παρα πολυ, μα παρα πολυ, γιατι δεν ειναι και κανενας εξυπνος, και κατεληξε οτι η εκδικηση του θα ηταν, να φτιαξει κατι που θα αντιποσωπευει ολα τα προβληματα του συμπαντος, και θα μπορει στην πορεια των χρονων να μεταλασεται ωστε να δημιουργει παντα νεα προβληματα, και να το ριξει διπλα στον Αδαμ. Αυτο το "κατι" τελικα ηταν η γυναικα. Ετσι εχουμε καταληξει στην σημερινη της μορφη, και ολοι πλεον ειναι ευτυχισμενοι, εκτος του Αδαμ."
Ετσι εχουν τα πραγματα φιλε μου, και αυτα ειναι πληροφοριες μεσα απο τον παραδεισσσο, και απο εμπιστη πηγη, τον γιο του Θεου.
Ηβ μονη λυση τελικα ειναι ο γνωστος βατραχος απο το ανεδοτο, που αν τελικα μαθει να κανει και σουτζουκακια θα παρουν τον πουλο ολες τους!!!

Apostolos Papadis είπε...

Κι αυτός ο Αδάμ δεν μπορούσε να το παίξει λίγο μίζερος να γλιτώναμε; :-D