Έχω φρικάρει. Σήμερα βγήκα έξω να κάνω ένα τσιγάρο (ναι, ακόμα καπνίζω το γαμημένο) και νομίζω πως ασπρίζω. Είδα τα χέρια μου και νομίζω πως έχουν αλλάξει χρώμα. Ίσως να είναι και ο φωτισμός. :-) Πάντως ήλιο εδώ βλέπεις μόνο από φωτογραφία ή σε βιντεοκλίπ στο χαζοκούτι. Γαμιέται…
Σήμερα βγήκα για έναν καφέ με μια κοπέλα που ήταν δημοσιογράφος για το πρακτορείο RIA Novosti και τώρα κάνει μεταπτυχιακό με υποτροφία της Βρετανικής κυβέρνησης. Γνωριστήκαμε και μου είπε πως θα έχει το νου της για καμιά δουλειά. Και φυσικά το γεγονός της ημέρας είναι πως συνάντησα τους άλλους Μπαρσελονίστας αδελφούς για τον αγώνα με την Ντεπορτίβο. Ματσάρα με εννιά γκόλ! Έκανα τις πρώτες γνωριμίες. Ο Ινδός Πρακάς , που είναι σύμβουλος επιχειρήσεων, ο Αμάτ, ο Ζαουμέ… Έπαθαν πλάκα με το τατουάζ της Μπάρσα. Με έκαναν να αισθάνομαι πολύ VIP. Μπροστά στην οθόνη, καρεκλάκι, μπυρίτσα και όλα καλά. Επόμενο ραντεβού στο παιχνίδι για το Τσου Λου, αυτήν τη φορά στο πλωτό μπαρ που μαζεύονται. Ετοιμάζονται και να ανέβουν στην Γλασκόβη, αλλά δεν το βλέπω. Αλλά πράγματα είναι πιο σημαντικά τώρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου