Ξυπνάω και βγαίνω έξω, μετά από μια επίσκεψη στην τουαλέτα, να κάνω ένα τσιγάρο. Κάνει κρύο. Πολύ κρύο. Πάρα πολύ κρύο. Αισθάνομαι πως οι Έλληνες δεν είμαστε κατασκευασμένοι για τόσο κρύο. Δεν έχω κλασσικά δέσει τα κορδόνια μου και αρχίζω και εκτιμώ την συμβουλή της Χριστίνας, πως πρέπει να το κάνω. Η βροχή που με ξύπνησε το βράδυ ήταν πολύ δυνατή και όλα είναι μούσκεμα. Και τα κορδόνια μου πλέον. Στέκομαι έξω από το σπίτι του φίλου που με φιλοξενεί και βλέπω τις μαμάδες να περνάνε με τα παιδάκια για να τα πάνε σχολείο. Φοράνε στολές πολλά από αυτά. Έγραψα πως κάνει κρύο, πολύ κρύο;
Από σήμερα, έχω και αγγλικό καρτοκινητό. Πας απλά και το αγοράζεις και τέλος. Όπως παλιά στην Ελλάδα. Δεν κάνεις εγγραφή πουθενά, δεν σου παίρνουν τα στοιχεία, δεν σου ζητάνε ταυτότητα. Τέλειο; Και επίσης από σήμερα έχω και ομπρέλα! Μία Λίρα από το Poundland. Θα γίνω μεγάλη πελατάρα εκεί μου φαίνεται...
Κατά τ' άλλα βλέπω σημάδια πως κάποιοι που θα βοηθούσαν γενικά, μάλλον δεν θα βοηθήσουν. Δεν βαριέσαι; Όταν το κάνεις μόνο με τ' αρχίδια σου, έχει μεγαλύτερη αξία, έτσι δεν είναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου