Άφιξη

Έφτασα! Είμαι στο σπίτι του φίλου μου, του Callum. Τον γνωρίζω πάρα πολλά χρόνια από την Ίο. Έχουμε κάνει τρελά πάρτι στο νησί. Πέρσι με είχε φιλοξενήσει πάλι για τον τελικό του Τσου Λου στο Wembley. Τα λέμε για αρκετή ώρα και αποφασίζω να κατέβω στον σταθμό του Hammersmith για να πάρω εφόδια.

Στα σουπερμάρκετ Sainsbury's που μπαίνω νιώθω σαν χαζός. Οι μάρκες των προϊόντων είναι σχεδόν όλες άγνωστες. Κι αν είναι γνωστές έχουν τελείως διαφορετικές συσκευασίες. Παγκοσμιοποίηση και αρχίδια. Αυτοί εδώ ζουν στον δικό τους κόσμο. Καταφέρνω πάντως να βρω όλα όσα χρειάζομαι για πρωινό. Και οι τιμές μου φαίνονται καλύτερες από ότι στην Ελλάδα. Πάω στα Poundland και αγοράζω αντάπτορα για το ρεύμα. Όλα μια Λίρα, κύριοι! Παίρνω φαγητό από το McΣκατά και διαπιστώνω πως όντως εργάζονται άνθρωποι σε μερικά μέρη που δεν ξέρουν αγγλικά της προκοπής.

Θα έβλεπα και την Εθνική Αγγλίας στην τηλεόραση που έπαιζε στην Πολωνία, αλλά ο αγώνας αναβλήθηκε λόγω βροχής. Οι Πολωνοί δεν έκλεισαν την σκεπή και το γήπεδο ήταν πισίνα. Μαλάκες... Μετά από 30 τόσες ώρες άγρυπνος την πέφτω νεκρός για ύπνο. Το βράδυ ξυπνάω από μια καταιγίδα, αλλά λιώνω και πάλι...