Μνημεία βλακείας

Μέχρι τώρα στην ζωή μου έχω τρία μνημεία βλακείας όπως τα αποκαλώ.

Το πρώτο είναι ένας λογαριασμός κινητής τηλεφωνίας στην Q, κοντά στα 1200 Ευρώ. Μίλησα πάνω από 24 ώρες σε μια γκόμενα που ήταν μακριά. Με τα χρήματα αυτά θα μπορούσα να ήμουν εκεί που μένει για μια βδομάδα και να την πηδούσα κάθε μέρα.

Το δεύτερο είναι ένας λογαριασμός σε ένα ελληνικό εστιατόριο στο Λονδίνο πριν δέκα περίπου χρόνια. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα και κάναμε δύο άτομα 100 τόσες Λίρες λογαριασμό χωρίς να έχουμε φάει κάτι σπέσιαλ. Θυμάμαι πως τα δύο κομμάτια γαλακτομπούρεκο μόνο μας κόστισαν 20 Λίρες. Ακόμα σιχτιρίζω όποτε τυχαίνει και περνάω έξω από το εστιατόριο...

Το τρίτο είναι τόσο μεγάλο μνημείο βλακείας. Μνημείο με Μ κεφαλαίο. Ούτε καν θα το γράψω. Μόνο ο φίλος μου ο Κοσμάς το ξέρει. Δεν μου κόστισε χρήματα. Χρόνο μου κόστισε.

Όλα για τις γυναίκες. Ποτέ ξανά.