Πάλι αναμνήσεις​

Μερικές φορές, όπως απόψε, θυμάμαι τα παλιά. Είναι κάτι που κάνει συχνά κάποιος που ζει στα ξένα. Αφορμή ένα βίντεο που είδα από τον σύνδεσμο της Μπάρτσα στην Αθήνα. Και μετά αρχίζει το σκάλισμα. Που να είναι αυτός; Τι να κάνει; Στο τέλος νιώθω άσχημα που είμαι μακριά και δεν βλέπω κάποιους ανθρώπους και δεν μπορώ να είμαι μαζί τους όπως ήμουν. Από την άλλη όμως νιώθω και τυχερός που δεν βλέπω κάποιους άλλους, ούτε τυχαία- κάτι που θα συνέβαινε αν ήμουν ακόμα στην Αθήνα. Τεσπά, η ζωή μας γίνεται πιο σύντομη, η αναμνήσεις μας πιο πολλές, που έλεγε και το βιντεοκλίπ του τραγουδιού.