Ε, και; Ο χρόνος περνά, το μυαλό αλλάζει, η ηρεμία έρχεται, τα όνειρα τρεμοσβήνουν. Και ακόμα ψάχνεις την αλήθεια και την ευτυχία. Και κάθε μέρα τρως στα μούτρα την σαπίλα και την ηλιθιότητα. Μέχρι που συνηθίζεις και συμμετέχεις ή αποχωρείς!
I chose not to choose life! :-)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Πολύχρονος Πρόεδρε!
Merci!
Δημοσίευση σχολίου