Τις πιο πολλές φορές τα σπίτια που καίγονται έχουν κτιστεί σε δασικές εκτάσεις που είχαν καεί πιο παλιά. Για καμιά δεκαριά χρόνια πέφτει λάδωμα σε αστυνομία, πολεοδομία, δήμαρχο κλπ. και διατηρείται το αυθαίρετο. Πριν πλησιάσουν οι εκλογές πλησιάζουμε τον υποψήφιο Νομάρχη και του λέμε να υποσχεθεί ότι θα τα βάλει στο σχέδιο πόλης (ή τουλάχιστον θα πιέσει γι' αυτό) για να πάρει την ψήφο μας. Ξέρω περίπτωση υποψηφίου που αυτά τα υπόσχονταν σε ιδιοκτήτες αυθαιρέτων και αυτοί τον κατέγραφαν σε κάμερα, με την απειλή πως αν εκλεγεί και δεν τα τηρήσει θα τα έστελναν στον Τριανταφυλλόπουλο.
Αν, εν τω μεταξύ, κάνει και κανένα ντου η νομαρχία με μπουλντόζες ανεβαίνουμε στην ταράτσα, λιποθυμάνε 3-4 γριές στην αυλή, ουρλιάζουμε όλοι μαζί και φωνάζουμε "αίσχος" και πως "πάει το βιός μου" και πως "έχω οκτώ παιδιά" και παρέα με τα κανάλια αποχωρούν και οι μπουλντόζες.
Και επειδή δεν ξέρω, ρωτώ, οι κάτοικοι του Ν.Βουτζά που κάηκαν οι περιουσίες τους πέρσι, αυτοί στην Χαλκιδική, και αυτοί που εκκένωσαν τα σπίτια τους στο Πήλιο χθες, πόσα χρόνια έχουν σπίτι εκεί. Είναι χωριά και οικισμοί που χτίστηκάν το 1700 ή φρέσκα φρούτα που χτίστηκαν πάνω στα καμένα;
Όπως και να 'χει για μένα προσωπικά το δάσος και γενικότερα η φύση είναι πάνω απ' όλα! Κι όταν σε τέτοιες τεράστιες καταστροφές ο καθένας σκέφτεται πως χάθηκε το σπιτάκι του και το βιός του (μιλάω πάντα για αυτόν που έχτισε στα προηγούμενα καμένα) ή ότι χάθηκε η τουριστική σαιζόν (βλέπε το ναυάγιο στην Σαντορίνη) εξοργίζομαι!
Ας γίνει η φωτιά ο τιμωρός σας! Ξέρατε που χτίσατε σπίτι! Ασελγήσατε πάνω στην φύση και χτίσατε μέσα στο δάσος. Αλλά η φύση είναι πάντα πιο δυνατή. Και ακόμα στην καταστροφή της θα σας (μας) πάρει μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου