Θετικό επίσης ότι δεν χρειάζεται να βγαίνω έξω από μαγαζιά ή την δουλειά (ατμίζω στην πουστιά στο πίσω μέρος της κουζίνας όποτε νιώθω πως θέλω μια δόση) για να καπνίζω. Δεν χρειάζεται να με περιμένει κανένας να τελειώσω το τσιγάρο μου, πριν μπούμε κάπου. Δεν χρειάζεται να κουβαλάω τσιγάρα και αναπτήρα και να αγοράζω κάθε μέρα πακέτο. Κάνοντας υπολογισμούς με τα οικονομικά στοιχεία μου, είναι σαν από αυτόν τον μήνα να πήρα αύξηση £310,00 τον μήνα! Μάγκα μου, μιλάμε για σχεδόν £3720,00 τον χρόνο! Θα μπορούσαν να γίνουν γαμάτες διακοπές, χωρίς στερήσεις και χωρίς να σκέφτομαι αν θα πρέπει να χαλάσω χρήματα για κάτι που είδα και μου άρεσε, αλλά δεν θα έβγαινα οικονομικά. Σκέψου πόσα χρήματα χάλασα τα τελευταία είκοσι εφτά χρόνια! Αλλά ο χρόνος δεν γυρίζει ποτέ πίσω.
Δεν βρωμάνε τα ρούχα μου. Αλλά βρωμάνε όλα τα υπόλοιπα. Βρωμάει το σπίτι μου (λογικό μετά από τόσα χρόνια συγκεντρωμένου καπνού, αλλά αυτό φτιάχνεται), βρωμάει η πόλη, βρωμάνε οι δρόμοι, βρωμάνε όλοι οι υπόλοιποι. Μυρίζω το καυσαέριο, τα σκουπίδια, τα ρούχα και την ανάσα των καπνιστών. Η ανάκτηση της αίσθησης της οσμής είναι το πιο σοκαριστικό από όλα όσα συνέβησαν! Και νιώθω ευτυχισμένος γι' αυτό! Μόλις μια βδομάδα μετά!
Χθες το βράδυ, μετά την απογευματινή δουλειά στο Σόχο, ήπιαμε με τα παιδιά μπύρες. Μου πρόσφεραν τσιγάρο. Απάντησα άμεσα, στωικά και απόλυτα πως "Δεν θα ξανακαπνίσω ποτέ την ζωή μου". Και το ένιωσα πως το εννοούσα! Όλες αυτές τις μέρες, μια ή δύο φορές την ημέρα, μου τα σκάει πως θα ήθελα να καπνίσω ένα τσιγάρο, να νιώσω να κατεβαίνει κάτι προς τα πνευμόνια μου. Μετά από τρία δευτερόλεπτα λέω στον εαυτό μου, πως κατέβαινε μια μαύρη αηδία (έτσι το απεικονίζω στο μυαλό μου) και τίποτα άλλο και μου περνάει αμέσως.
Προετοίμαζα τον εαυτό μου για αυτήν την ανάρτηση, πάρα πολύ καιρό. Ήμουν έτοιμος για αυτήν την μέρα. Και είμαι πολύ χαρούμενος που μάλλον τα κατάφερα! Θα δείξει το μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου