Τον Νάσο τον γνώρισα στον σύνδεσμο. Ήταν και μέλος του ΔΣ, όταν ήμουν πρόεδρος στον σύνδεσμο της Μπάρσα στην Αθήνα. Όλες τις φορές που είχαμε συναντηθεί μου είχε κάνει εντύπωση σαν άνθρωπός. Του άρεσε η Ιστορία, η Ιαπωνία και είχε σπουδάσει μουσική. Είχα πάει μια φορά στο σπίτι του, που ήταν πολύ όμορφο και θα κανονίζαμε να μου δείξει πως δουλεύει το θέρεμιν. Καθόμασταν δίπλα στο Wembley στον τελικό του 2011 και τον είδα να κλαίει όταν κερδίσαμε την κούπα. Πολλές φορές, μαλώναμε διαδικτυακά, για τα πολιτικά, τα δύσκολα χρόνια του μνημονίου. Κάποια στιγμή, ξεκίνησε να κάνει αιμοκάθαρση. Κάποια στιγμή έκοψα επαφή μαζί του, γιατί ήταν πολύ φανατισμένος με τα πολιτικά και επιπλέον, κάποια στιγμή που θα πήγαινε στις ΗΠΑ, μέσω Λονδίνου, ρώτησε τον Βάιο που θα με επισκέπτονταν, αν θα συναντιόντουσαν, ενώ δεν έκανε το ίδιο με μένα, στο πόστ που ήταν στην σελίδα μου. Θεώρησα πως δεν με υπολογίζει ως φίλο πλέον. Παρόλα αυτά, κατά καιρούς, έμπαινα στην σελίδα του, να τον τσεκάρω. Σήμερα, κάνοντας μια από αυτές τις επισκέψεις, διαπίστωσα πως έφυγε από την ζωή τον Μάρτη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου