Στα όνειρα ξανά

Με ονειρεύτηκες ποτέ; Εγώ ναι. Μια φορά ήσουν μέσα στο σπίτι μας, καθισμένη στην μαύρη καρτέλα, μπροστά στην κουζίνα και έκλαιγες. 

Σήμερα είχα ρεπό από την δουλειά. Μια μέρα απραξίας και κατάθλιψης. Αυτές οι μέρες που δεν βγαίνω από το κρεβάτι. Έξω σκατόκαιρος. 

Σε ονειρεύτηκα ξανά. Ήσουν με την Leonor σε ένα παγκάκι. Καθισμένες με περιμένατε. Ήρθα κοντά. Σε κοίταξα με έκπληξη. Αρχίσαμε να περπατάμε και μια ακόμα κοπέλα ήταν μαζί μας. Σε έχασα. Σε είδα ξανά. Ήσουν όμορφα ντυμένη με ένα άσπρο κοντό φόρεμα και στο λαιμό σου είχες ένα μακρύ όμορφο μαντήλι. Έσερνες μια άσπρη βαλίτσα. Σε ρώτησα αν φεύγεις. Μου είπες ναι. Στάθηκες πάνω σε ένα τοιχάκι. Ήρθα κοντά σου. Σε αγκαλιάσα στα μπούτια. Το πρόσωπο μου ακουμπούσε στην κοιλιά σου. Ήταν τόσο όμορφα. Ξύπνησα. 

Παιχνίδια του μυαλού ενός τρελού που λέει και το τραγούδι. Πόσο μου λείπεις.