Κάθε φορά που έρχομαι σπίτι στην Αθήνα έχω όλο κι πιο λίγα πράγματα να κάνω. Πρώτα απ' όλα οι φίλοι που είχα εδώ χάνονται ένας-ένας. Κάθε φορά συναντώ και λιγότερους. Δεν φταίνε αυτοί, ούτε εγώ. Έτσι είναι τα πράγματα.
Αυτήν τη φορά έτυχε και είμαι κρυωμένος για τρεις μέρες ήδη. Οπότε μένω σπίτι. Βγαίνω έξω για φαγητό και για να πάω μέχρι μια συνοικιακή καφετέρια να πιω έναν καφέ. Ίσα για να βγω έξω.
Τις μέρες αυτές ανακάλυψα πόσο όμορφο τελικά είναι να έχεις λίγα πράγματα να κάνεις. Ραδιόφωνο ή cd με αγαπημένη μουσική, ξάπλα, βιβλίο. Αληθινές διακοπές από τα πάντα.
Όταν κλείνω την μουσική, απόλυτη ησυχία. Απόλυτη. Και που δεν έχω πουθενά στο Λονδίνο. Ξυπνάω το πρωί στο πολύ καλύτερο κρεβάτι μου, σε σχέση με αυτό στην Αγγλία και δεν ακούω ψίθυρο. Πόσο όμορφο.
Λέω να ζήσω για λίγες ακόμα μέρες την ζωή που θέλω. Μια ήσυχη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου