17.5.10

Ξανά Πρωταθλητές!

Πολλοί, με βουλωμένα στόματα, περίμεναν στην γωνία για να ανοίξουν το στόμα τους και να βγάλουν την χολή τους για μια ομάδα που παίζει εξωπραγματικό ποδόσφαιρο. Για μια ομάδα που οι μισοί της παίκτες προέρχονται από τα σπλάχνα της. Για μια ομάδα που τα μέλη της αποφασίζουν για την επόμενη διοίκηση τους, μακρυά από μετοχές και μετόχους. Για μια ομάδα που είναι σχεδόν συνώνυμη με ένα έθνος, αυτό της Καταλωνίας. Για μια ομάδα που κάνει μια πόλη, την Βαρκελώνη, να δονείτε στους ρυθμούς της.

Οι πολλοί με τα βουλωμένα στόματα, περίμεναν το παιχνίδι στην Μαδρίτη που θα έκρινε τον τίτλο. Δεν τους έκατσε και παρέμειναν με βουλωμένα στόματα. Τους έκατσαν, με αντικανονικούς, αντιποδοσφαιρικούς και άνομους τρόπους, τα παιχνίδια με την Ίντερ και άρχισαν να τιτιβίζουν και να αμφισβητούν.

Η τελική απάντηση ήρθε χθες. Ξανά πρωταθλητές, ξανά μια επιτυχημένη χρονιά, με φανταστικό ποδόσφαιρο, που οι πολλοί με τα βουλωμένα στόματα δεν θα το δουν ποτέ τους. Ή θα το δουν, βλέποντας στα κρυφά την Μπάρσα και θα αναρωτιούνται γιατί δεν υποστηρίζουν κι αυτοί μια τέτοια ομάδα.

Και δεν τελειώσαμε εδώ. Στα χρόνια που θα έρθουν παίκτες, μέλη και διοίκηση αυτού του συλλόγου θα καταφέρουμε ακόμα πιο πολλά και θα γράψουμε κι άλλες σελίδες ποδοσφαιρικής δόξας. Κι όταν εμείς, που έχουμε την τύχη να βλέπουμε αυτήν την ομάδα στην τηλεόραση και στα γήπεδα της Ευρώπης, γεράσουμε, θα λέμε στα εγγόνια μας για την μεγάλη Μπάρσα, του Πεπ, του Μέσσι, του Τσάβι, του Πουγιόλ και όλων των άλλων χαρισματικών παιδιών, που μας έκαναν να αγαπήσουμε ξανά το ποδόσφαιρο.