4.11.09

Lisboa


Ξημερώματα Σαββάτου. Βλέπω στην τηλεόραση το τέλος μιας εκπομπής για το fado στην Πορτογαλία. Η τελευταία σκηνή δείχνει ένα τραμ να ανεβαίνει έναν δρόμο. Έναν δρόμο που κάποιο βράδυ ανηφόρισα με κάποια που αγάπησα πάρα πολύ. Οι αναμνήσεις επιστρέφουν και περνάνε μπροστά μου σαν βιντεοκλίπ. Πόσος χρόνος μπορεί να χρειαστεί για να ξεχάσεις εντελώς ένα συγκεκριμένο παρελθόν; Πόσος καιρός χρειάζεται για να εξαφανιστούν οι ερωτήσεις τύπου "γιατί" και "τι θα γινόταν αν..." ;

3 σχόλια:

Termite είπε...

Θεωρώ οτι οι αναμνήσεις έιναι ένα πολύ όμορφο πράγμα.
Κάπως έτσι την είχα παθει και εγώ με την Κέρκυρα...

Και σίγουρα αυτές οι ερωτήσεις ειναι πολύ βασανιστικές...

Προχωράμε όμως...δυνατοί.

X-myalismenos είπε...

Πιθανόν ποτέ, αλλά η ζωή έχει το καλό ότι καθημερινά σου προσθέτει νέα ερωτήματα που συνήθως σκεπάζουν τα παλιά

Apostolos Papadis είπε...

@Termite

Πολύ σωστά! Κρατάω το βασανιστικές και το δυνατοί!

@Exarchiotis

Μακάρι κάποτε κάποια ερωτήματα να διαγράψουν οριστικά τα παλιά...