Μαγεία από την Βαρκελώνη 03

Ακόμα δύο βίντεο από την συναυλία των Ojos de Brujo.



Η Marina τραγουδάει το τελευταίο τραγούδι της βραδιάς a-capella, μας στέλνει ένα φιλί, αποχωρεί και...



...οι υπόλοιποι επιστρέφουν και παίζουν ένα παιχνίδι με τον κόσμο.

Και επειδή είναι η τελευταία ανάρτηση για το θέμα, θα πω και δυο πράγματα για την συναυλία. Στον χώρο φτάσαμε στην ώρα μας με τον Στέλιο. Συναντήσαμε τους κουμπάρους και τον Μπαβέου με την κοπελιά του. Οι πόρτες άνοιξαν πολύ μετά από τις οκτώ που έπρεπε να ανοίξουν κανονικά. Καθίσαμε στις πρώτες εξέδρες με σκοπό να σηκωθούμε όταν ξεκινήσει η συναυλία. Στην ουσία αυτό είχε γίνει, καθώς ο dj Imam Baildi έπαιζε το set του, χωρίς φωτισμό. Ένας τύπος μας ενημέρωσε πως υπήρχε πρόβλημα με τον φωτισμό και πως οι Νότιος ήχος δεν θα εμφανιστούν (τα λεφτά μας πίσω, ρεεεε). Ο Imam συνέχισε, όσο το σκοτάδι επικρατούσε στην σκηνή (εύγε παλικάρι!). Στην σκηνή ανέβηκαν οι Palyrria. Ο τραγουδιστής την έχει δει Robert Plant όπως εύστοχα παρατήρησε ο κουμπάρος και η ατάκα της βραδιάς ήταν όταν σε κάποιο κομμάτι έσκυψε και ακούμπησε το κεφάλι του, πάνω από το μικρόφωνο (-τι έπαθε; -του ήρθε μια σκοτοδίνη ξαφνικά!) Αφού έπαιξαν ποντιακά, ινδιάνικα, νησιώτικα κλπ (εντάξει, καλοί ήταν, αλλά τα μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια κούρασαν, ειδικά όταν πλησίαζε δώδεκα), πήραν το χειροκρότημα του κοινού και αποχώρησαν. Δεν θα πω κάτι για τους ΟDB καθώς δεν γίνεται να περιγράψεις την ενέργεια και την μαγεία που πρόσφεραν. Απλά θα πω, πως ήταν μια συναυλία που θα θυμάμαι για χρόνια.