Τραγική νύχτα!

Τραγική η εθνική μας απόψε! Δεν τελείωσε τίποτα ακόμα, μετά και την ήττα της Νορβηγίας, αλλά αυτή η ήττα ήταν βαριά. Κερδίζοντας την Μάλτα μπορούμε να σώσουμε την παρτίδα.

Με χάλασε πολύ η εικόνα των Τούρκων να χοροπηδάνε στο κέντρο του γηπέδου μετά το τρίτο γκόλ τους. Με χάλασαν πιο πολύ οι σκατοφασίστες που έπαιζαν ξύλο στο πέταλο και πέταξαν έναν τόνο υλικό στο γήπεδο. Ακόμα πιο πολύ με χάλασε ο Γιούρκας.

Φίλε; Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου, πως όλοι εσείς που κερδίσατε το ευρωπαικό κύπελλο, θα είστε υπεράνω κριτικής εκ μέρους μου. Σας έχω πολύ ψηλά! Θα μπορούσα να σου επιστρέψω αυτά που είπες και να σου πω “εσύ, να πας να γαμηθείς”. Το ψέλλησα στο γήπεδο. Ψέμματα! Το φώναξα! Το μετάνιωσα! Αλλά….Ήσουν τραγικός! Ο χειρότερος του γηπέδου! Προκλητικός! Ούτε επιθετικές πρωτοβουλίες πήρες, ούτε ανέκοψες το 17 των τούρκων. Τίποτα! Μηδέν! Αντί να σκύψεις το κεφάλι, να κλειστείς ένα μήνα στο σπίτι σου απο ντροπή, γυρνάς και βρίζεις, αυτόν που πληρώνει να σε δει. Αν σου έχει μείνει λίγη τσίπα, μην ξαναπαίξεις στην εθνική! Ή έστω ζήτησε συγνώμη!

Γιακουμάτο; Γιατί δεν παρατάς το υπουργείο να αναλάβεις προπονητής της Εθνικής; Θα τα κάνεις καλύτερα όλα εσύ! Όπως τα κάνεις στο υπουργείο σου! Κάτι λαμόγια σαν εσένα έτρεχαν στις υποδοχές για να βγούν φωτογραφία με τον “Γερμανό” και με τα “ΚΑΠΗ”. Ούστ, καραγκιόζη!

My Chemical Romance

The Ghost of you.

Δυνάμωσε την ένταση!

Σκοπός 27

Μάνα…

Σου γράφω από την σκοπιά 27, για στερνή φορά,

Έχω υπηρεσία απόψε τέσσερις με εφτά,

Στεκώμενος μέσα σε ένα κουτί ψάχνω να βρω

Κάποιον εχθρό, αλλά δεν υπάρχει τίποτα εδώ,

Το μέταλλο απ’ το κράνος στενεύει, μαζί κι ο νους μου

Κι έχω πρόβλημα μ’ αυτούς, που τα παιδιά λένε παλιούς.

Δεν υπάρχει να φυλάξω τίποτα απόψε εδώ,

Μη με ψάξεις να με βρεις,

Απόψε λέω να χαθώ.

Ισοπεδώθηκε κι η λογική που είχα για χρόνια,

Από ένα μάτσο κωθώνια, που ’χουν στον ωμό γαλόνια

Η ησυχία που χει, μάνα, απόψε είναι ένοχη,

Και στα αυτιά μου έχω τις φωνές τους από το πρωί.

Δεν βλέπω απόψε ουρανό,

Οι ψυχές δεν ξέρω που πάνε,

Πως πάω χαμένος νομίζω, σαν το φαΐ που πετάνε.

Οι υπόλοιποι στον θάλαμο πια δεν μου μιλάνε,

Αφού δεν βρίσκω το λόγο σε κανένα να μιλώ.

Στέκομαι μόνος στο κρεβάτι μου απλά και προσποιούμαι,

Και γράφω όπου βρω την λέξη αρνούμαι,

Γιατί,

Αρνούμαι, να ’χουμε ειρήνη και να είμαι εδώ,

Αρνούμαι, να τους παρακαλάω για να σε δω

Αρνούμαι, να γυρίζω στο παντού και πουθενά

Για ένα χαρτί που εντέλει δεν σου δίνει τίποτα,

Νιώθω στείρος,

Του μυαλού μου η βίδα έχει λασκάρει,

Παρ’ το χαμπάρι, στο δρεπάνι τους δεν γίνομαι στάρι,

Είμαι ο σκοπός 27 κι ώρα πήγε εφτά παρά

Κι οι άλλοι ετοιμάζονται να μπουν στην σειρά.

Βγάζω το κράνος, φοράω επάνω γεμιστήρα

Μάνα,

Μη με παρεξηγείς που απόψε τα πήρα,

Είμαι στην ώρα μηδέν,

Κάπου στην χώρα μηδέν,

Σκοπός 27-Πατρίδα

Ένα-μηδέν.

 

Στίχοιμα

Περισσότεροι Orishas

Ακόμα ένα βίντεο απο την συναυλία των Orishas (δεν τράβηξα άλλο, οπότε τέλος με αυτο το θέμα).

 

Γιουροφτύσιον

Ανάμεσα στον Σαμπρέλ(α), τον ψιλοζάκια Τζο Κόκερ των Βαλκανίων και την βρωμόκολη Τάνγκα (συμπάθειες είναι αυτές), η επιτροπή και το κοινό ομόφωνα αποφάσισαν πως ο Σαμπρέλ(ας) θα εκπροσωπήσει την χώρα μας και θα αναδείξει την αθάνατη ελληνική λεβεντιά στην Φιλανδία, με το ιμιτασιόν Ρίκι Μάρτιν κομμάτι "Yassou arapi". Βοήθεια μας!

 

Υ.Γ. (άσχετο) Χοντρέ; αυτά παθαίνει όποιος τα βάζει μαζί μου. Περαστικά σου!