Έμαθα από τον Γιώργο τον ψηλό για τον Νίκο τον κολλητό μου και για την Ευδοξία!
Ο Νίκος, λέει ασχολείται με οικοδομικές επιχειρήσεις και έφαγε 400 Ευρώ σε μία βραδιά, στο στριπτιτζάδικο και η Ευδοξία είναι παντρεμένη-χωρισμένη με ένα παιδί που το μεγαλώνουν οι γονείς της και πλέον την φωνάζουν Εύα!
18.10.06
9.10.06
Match day
Το Σάββατο ήταν ημέρα αγώνα! Έδωσα ραντεβού με την Χριστίνα στον Πειραιά για να πάμε παρέα στο Καραϊσκάκη, να πάρω το διαρκείας της Εθνικής και μετά για καφέ. Ως συνήθως άργησα τρία τέταρτα! Η Χριστίνα τα είχε πάρει άσχημα και για να την ηρεμήσω υποσχέθηκα να της πάρω ένα προστατευτικό για το καινούριο της swatch. Κατεβήκαμε στο Πασαλιμάνι, προστατευτικό δεν είχε και πήραμε ταξί για το γήπεδο. Πήγαμε στο γκισέ έξω από την Θύρα 17 και πήραμε το εισιτήριο. Κόψαμε μία βόλτα πάνω κάτω στα μαγαζιά. Αν και δεν είμαι Ολυμπιακός, μπήκαμε στο Μουσείο του Ολυμπιακού, κάτω από τις κερκίδες του γηπέδου. Πολύ ωραίος χώρος, φωτεινός αν και περίμενα κάτι περισσότερο. Η τιμή όχι πολύ καλή! 4 ευρώ (στο τεράστιο μουσείο της Μπαρτσελόνα η είσοδος είναι στα 7 ευρώ). Έβγαλα μερικές φωτογραφίες (η κάμερα του κινητού μου μάλλον τα έχει παίξει και βγήκαν άθλιες) και το ίδιο έκανε και η Χριστίνα.
Μετά πήγαμε στο pure red για καφέ. Καθίσαμε σε έναν καναπέ και βλέπαμε το γήπεδο. Είχαν ήδη ξεκινήσει οι προετοιμασίες για τον αγώνα! Κάποιοι υπάλληλοι έβαζαν μπλε και άσπρα χαρτονάκια και προγράμματα του αγώνα στα καθίσματα, το χορτοκοπτικό αυτοκινητάκι έκανε τις τελευταίες βόλτες του στον αγωνιστικό χώρο και τα μάτριξ του γηπέδου έπαιζαν με την σειρά τα βίντεο που είχαν ετοιμαστεί για το βράδυ.
Το απόγευμα ξεκίνησα για το γήπεδο και πάλι. Έβλεπα την βροχή να πλησιάζει. Πήρα έναν ηλίθιο ταρίφα που άκουγε με προσοχή ηλίθιες κρητικές μαντινάδες που έστελναν οι ακροατές του ραδιοφωνικού σταθμού της κακίας ώρας. Αφού κάναμε τον γύρω του Πειραιά δύο φορές, έφτασα στο γήπεδο. Έξω από τον ηλεκτρικό υπήρχε μια μεγάλη χαμογελαστή ομάδα Νορβηγών φιλάθλων. Ανέβηκα την κυλιόμενη σκάλα του σταθμού. Μπροστά μου, ένας Νορβηγός, μου ευχήθηκε καλή τύχη για τον αγώνα και του ανταπέδωσα.
Στην είσοδο της θύρας, τα κορίτσια της Vodafone (μμμμ…) μοίραζαν μπλε καπέλα. Πήρα καφέ και νερό και κάθισα στην θέση μου. Άρχισε να βρέχει όταν η ομάδα μας μπήκε στο γήπεδο για προθέρμανση. Χειροκροτήματα από όλες τις εξέδρες. Ο κόσμος μαζευόταν σιγά-σιγά και η βροχή δυνάμωνε. Πολύ γρήγορα ο αέρας άρχισε να φέρνει την βροχή προς τα καθίσματα! Ο πανικός! Όλοι άρχισαν να ανεβαίνουν προς τα πάνω.
Η βροχή σταμάτησε. Ο διαιτητής βγήκε δύο φορές για να ελέγξει τον αγωνιστικό χώρο. Την πρώτη φορά αποδοκιμάστηκε, ενώ την δεύτερη φορά, όποτε η μπάλα κυλούσε στο χορτάρι ένα “όλε” ακούγονταν από την εξέδρα. Οι ομάδες ξαναβγήκαν για προθέρμανση και μετά από 50 περίπου λεπτά καθυστέρηση ο αγώνας ξεκίνησε.
Στο πρώτο ημίχρονο η εθνική μας έπαιξε καταπληκτικό ποδόσφαιρο. Το χάρηκα πολύ γιατί ήταν η απάντηση σε όλους αυτούς που περίμεναν στην γωνία τον Ότο για να του τα χώσουν και θα άρχιζε το ίδιο βιολί (αυτόν γιατί τον βάζει, αυτόν γιατί δεν τον βάζει, αυτόν γιατί δεν τον παίρνει κλπ) .Ο Γιούρκας ήταν καταπληκτικός! Έκανε καταπληκτικές κατεβασιές, απέφευγε πολύ εύκολα τους Νορβηγούς και ξεσήκωνε την εξέδρα! Οι Νορβηγοί είχαν πολύ καλές ευκαιρίες αλλά ήταν άστοχοι. Το γκολ του Κατσουράνη ήταν απίστευτο!
Στο δεύτερο ημίχρονο οι Νορβηγοί ήταν καλύτεροι! Ήμασταν τυχεροί, αλλά είχαμε και ένα δοκάρι!
Τέλος καλό, όλα καλά! Πάμε για το τρία στα τρία!
Μετά πήγαμε στο pure red για καφέ. Καθίσαμε σε έναν καναπέ και βλέπαμε το γήπεδο. Είχαν ήδη ξεκινήσει οι προετοιμασίες για τον αγώνα! Κάποιοι υπάλληλοι έβαζαν μπλε και άσπρα χαρτονάκια και προγράμματα του αγώνα στα καθίσματα, το χορτοκοπτικό αυτοκινητάκι έκανε τις τελευταίες βόλτες του στον αγωνιστικό χώρο και τα μάτριξ του γηπέδου έπαιζαν με την σειρά τα βίντεο που είχαν ετοιμαστεί για το βράδυ.
Το απόγευμα ξεκίνησα για το γήπεδο και πάλι. Έβλεπα την βροχή να πλησιάζει. Πήρα έναν ηλίθιο ταρίφα που άκουγε με προσοχή ηλίθιες κρητικές μαντινάδες που έστελναν οι ακροατές του ραδιοφωνικού σταθμού της κακίας ώρας. Αφού κάναμε τον γύρω του Πειραιά δύο φορές, έφτασα στο γήπεδο. Έξω από τον ηλεκτρικό υπήρχε μια μεγάλη χαμογελαστή ομάδα Νορβηγών φιλάθλων. Ανέβηκα την κυλιόμενη σκάλα του σταθμού. Μπροστά μου, ένας Νορβηγός, μου ευχήθηκε καλή τύχη για τον αγώνα και του ανταπέδωσα.
Στην είσοδο της θύρας, τα κορίτσια της Vodafone (μμμμ…) μοίραζαν μπλε καπέλα. Πήρα καφέ και νερό και κάθισα στην θέση μου. Άρχισε να βρέχει όταν η ομάδα μας μπήκε στο γήπεδο για προθέρμανση. Χειροκροτήματα από όλες τις εξέδρες. Ο κόσμος μαζευόταν σιγά-σιγά και η βροχή δυνάμωνε. Πολύ γρήγορα ο αέρας άρχισε να φέρνει την βροχή προς τα καθίσματα! Ο πανικός! Όλοι άρχισαν να ανεβαίνουν προς τα πάνω.
Η βροχή σταμάτησε. Ο διαιτητής βγήκε δύο φορές για να ελέγξει τον αγωνιστικό χώρο. Την πρώτη φορά αποδοκιμάστηκε, ενώ την δεύτερη φορά, όποτε η μπάλα κυλούσε στο χορτάρι ένα “όλε” ακούγονταν από την εξέδρα. Οι ομάδες ξαναβγήκαν για προθέρμανση και μετά από 50 περίπου λεπτά καθυστέρηση ο αγώνας ξεκίνησε.
Στο πρώτο ημίχρονο η εθνική μας έπαιξε καταπληκτικό ποδόσφαιρο. Το χάρηκα πολύ γιατί ήταν η απάντηση σε όλους αυτούς που περίμεναν στην γωνία τον Ότο για να του τα χώσουν και θα άρχιζε το ίδιο βιολί (αυτόν γιατί τον βάζει, αυτόν γιατί δεν τον βάζει, αυτόν γιατί δεν τον παίρνει κλπ) .Ο Γιούρκας ήταν καταπληκτικός! Έκανε καταπληκτικές κατεβασιές, απέφευγε πολύ εύκολα τους Νορβηγούς και ξεσήκωνε την εξέδρα! Οι Νορβηγοί είχαν πολύ καλές ευκαιρίες αλλά ήταν άστοχοι. Το γκολ του Κατσουράνη ήταν απίστευτο!
Στο δεύτερο ημίχρονο οι Νορβηγοί ήταν καλύτεροι! Ήμασταν τυχεροί, αλλά είχαμε και ένα δοκάρι!
Τέλος καλό, όλα καλά! Πάμε για το τρία στα τρία!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
