2018

Πάει κι αυτός ο χρόνος. Πολλά συνέβησαν και έγιναν ήδη αναμνήσεις. Μόλις τελείωσα ένα υπέροχο γεύμα που ετοίμασα, έφαγα ένα εξίσου υπέροχο επιδόρπιο και πίνω μισό ποτηράκι μαστίχα που είχα φέρει από την Ελλάδα. Ο χρόνος αλλάζει εδώ σε δύο ώρες περίπου. Σήμερα δεν μίλησα με κανέναν. Είναι το τίμημα της ξενιτιάς. Δεν με ενοχλεί κι ας γράφω γι' αυτό. Τις τελευταίες μέρες επιθυμώ να είμαι μόνος μου. Σκέφτομαι καλύτερα και ετοιμάζομαι για το νέο έτος. Έχω πολλές μάχες να δώσω, που θα τις κερδίσω. Είμαι έτοιμος. Φέρτε μου το δέκα εννιά!

Σας φιλώ γλυκά και σας εύχομαι υγεία και ευτυχία. Πίνω μια γουλιά και κάνω πρόποση σε αυτούς που φεύγουν και σε αυτούς που θα έρθουν. Σε αυτούς που μου φέρθηκαν άσχημα και σε αυτούς που μου φέρθηκαν όμορφα. Σε όλους σας. Να είστε πάντα καλά. Θα σας αποδείξω πως κάνατε λάθος...