Επιτέλους λίγη μπάλα!

Σήμερα εκτός από την εθνική μας επέτειο (Χρόνια μας πολλά) ήταν και ο τελικός του κυπέλλου της Ε.Π.Σ. Πειραιά (78ος παρακαλώ). Αντιμέτωπες οι ομάδες της Α.Ε. Περάματος και του Α.Ο. Αιγίνης Σαρωνικός. Στο θρυλικό γήπεδο της Νεάπολης είδαμε (μαζί με τον Κοσμά) επιτέλους λίγο καλό ποδόσφαιρο.
Ο αγώνας έληξε 1-2 στην παράταση με υπέροχο γκολ Σαρωνικού με σουτ έξω από την περιοχή. Είδα πάθος, δύναμη (αλλά και τεχνική), νεύρα και τις κλασσικές γραφικές φιγούρες που βλέπει κανείς στα Ελληνικά γήπεδα (βλέπε Μητσάρας).
Και του χρόνου!

Θεσσαλονίκη

Θα μπορούσα ακόμα και τώρα να περιγράψω με όλες τις λεπτομέρειες πως πέρασα το τριήμερο της Καθαρής Δευτέρας εκεί.Προτιμώ να πω μόνο πως στις μέρες αυτές πραγματικά ηρέμησα και η ηρεμία αυτή με ακολουθεί από τότε.
Ξεκαθάρισμα σκέψεων, συναντήσεις με δύο πολύ καλούς φίλους από την Penya (με τον Έντι στην Αριστοτέλους και στην επιστροφή με τον Χορχίτο στην Κατερίνη), μια ταινία (27 φορέματα) που με βοήθησε στο ξεκαθάρισμα, ζεστοί άνθρωποι που με αγκάλιασαν αν και ξένος (ευχαριστώ Χρύσα,μαμά και γιαγιά, ευχαριστώ Μαρία και Κούλα) και κυρίως ο Χρήστος που έφαγε πολύ τρέξιμο (πάμε στο άγαλμα του μέγιστου των Ελλήνων), αλλά επιτέλους είδε από κοντά τον Άρη στο Χαριλάου (και τον θεϊκό Τσακα τσούκα με τους μπαμπάτσικούς και αλμυρούς- ωχ πρήστηκαν τα χείλη μου- ηλιόσπορους).
Ευχαριστώ Θεσσαλονίκη!

Η ατάκα της χρονιάς!

Χθες ο Ντίμα στην δουλειά μου έλεγε για έναν φίλο του,που πήγαινε στο κρεββάτι με οποιαδήποτε κι αν έπεφτε στον δρόμο του. Εμφανισιακά ο τύπος ήταν πολύ ωραίος και όταν οι φίλοι του τον έκραζαν και του έλεγαν "Δεν την είδες πως είναι;" αυτός ήρεμα απαντούσε

"Θα την δει ο θεός και θα μου στείλει άλλη καλύτερη" :-D

Πολύ καλύτερο από το "Ο καλός ο μυλωνάς όλα τα αλέθει"...